Өлең, жыр, ақындар

Көгілдір тау

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4042
Жері сортаң тебе де аппақ, жол аппақ,
Жолдар жатыр жердің бетін жолақтап.
Өркеш таулар, қоңыр таулар тіркесіп,
Бұйра құмды жастаныпты созақтап.
Бір кездегі жел суырған құм дала,
Көштер өткен, сыңсу айтып қыз бала.
Қоңыр белден аттандырып жалғызын,
Шалғайымен көзін сүртіп тұрды ана.
Ол бір күндер өткен еді-ау ертеде,
Өкінішпен өзекті енді өртеме.
Сыпсыңдаған өсекші жел, сырнай жел,
Сыбырлай ма, соны аңыз ғып шерте ме.
Күн келеді жердің бетін нұрға орап,
Мен күлемін жүрегімді жырға орап.
Дос күледі жаз көңілін жайып сап,
Көрікті ауыл көңіл қанбас мың қарап.
Жел еседі селеу басы ырғалып,
Шөлдеп келген көз сусыны бір қанып.
Таулар өзін көк сағымға тұр малып,
Кетсем, шіркін, сол қалпыңды бірге алып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алақандар

  • 0
  • 0

Айырмассың алысты да, жуықты,
Алақандар қандай ыстық уытты.
Көтеріп тұр көңілімен қарттарын,
Шаңырақ пен уықты.

Толық

Жыр алыбы

  • 0
  • 0

Жамбыл даусы саңқ етті құлағыма,
Жақсы жыр жан қысылса туады да.
Жаңғырып жатты үні алатаудан,
Жүз жастың жеңдірмеген тұзағына.

Толық

Қыран жеткен

  • 0
  • 0

Жетіпті биігіне қыран бүгін,
Көрсетер қыран солай қырандығын.
Туған жер мәпелеген түлек үшін
Ақын да ағыл-тегіл құяр жырын.

Толық

Қарап көріңіз