Өлең, жыр, ақындар

Көгілдір тау

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4177
Жері сортаң тебе де аппақ, жол аппақ,
Жолдар жатыр жердің бетін жолақтап.
Өркеш таулар, қоңыр таулар тіркесіп,
Бұйра құмды жастаныпты созақтап.
Бір кездегі жел суырған құм дала,
Көштер өткен, сыңсу айтып қыз бала.
Қоңыр белден аттандырып жалғызын,
Шалғайымен көзін сүртіп тұрды ана.
Ол бір күндер өткен еді-ау ертеде,
Өкінішпен өзекті енді өртеме.
Сыпсыңдаған өсекші жел, сырнай жел,
Сыбырлай ма, соны аңыз ғып шерте ме.
Күн келеді жердің бетін нұрға орап,
Мен күлемін жүрегімді жырға орап.
Дос күледі жаз көңілін жайып сап,
Көрікті ауыл көңіл қанбас мың қарап.
Жел еседі селеу басы ырғалып,
Шөлдеп келген көз сусыны бір қанып.
Таулар өзін көк сағымға тұр малып,
Кетсем, шіркін, сол қалпыңды бірге алып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ толқындар шулайды

  • 0
  • 0

Басты еңсені қалың ойлар — қорғасын,
Ұзақ жолдар сапарласым, жолдасым.
Россияның тәңірі болған — Петрдің,
Көріп тұрмын тақ пен тәжін, ордасын.

Толық

Дос туралы

  • 0
  • 2

Достың сөзі жалынды,
Достың сөзі нанымды.
Аярмысың дос үшін,
Ақырғы үзім наныңды.

Толық

Жасыл жапырақ Қ.Н-қа

  • 0
  • 0

Тез болды барғаныңнан оралғаның,
Демеймін жүгі жеңіл жол-арнаның.
Сол елді қайта көріп,
Қайта құшу —

Толық

Қарап көріңіз