Өлең, жыр, ақындар

Көгілдір тау

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4040
Жері сортаң тебе де аппақ, жол аппақ,
Жолдар жатыр жердің бетін жолақтап.
Өркеш таулар, қоңыр таулар тіркесіп,
Бұйра құмды жастаныпты созақтап.
Бір кездегі жел суырған құм дала,
Көштер өткен, сыңсу айтып қыз бала.
Қоңыр белден аттандырып жалғызын,
Шалғайымен көзін сүртіп тұрды ана.
Ол бір күндер өткен еді-ау ертеде,
Өкінішпен өзекті енді өртеме.
Сыпсыңдаған өсекші жел, сырнай жел,
Сыбырлай ма, соны аңыз ғып шерте ме.
Күн келеді жердің бетін нұрға орап,
Мен күлемін жүрегімді жырға орап.
Дос күледі жаз көңілін жайып сап,
Көрікті ауыл көңіл қанбас мың қарап.
Жел еседі селеу басы ырғалып,
Шөлдеп келген көз сусыны бір қанып.
Таулар өзін көк сағымға тұр малып,
Кетсем, шіркін, сол қалпыңды бірге алып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейне бір көрген жақсы түс сияқты

  • 0
  • 0

Көзіңе елестетер ұшқыр атты,
Көңілге көктеткендей күш-қуатты,
Естайдың ауылында күндер өтті,
Бейне бір керген жақсы тұс сияқты.

Толық

Келемін алуан ойлар ырқыменен

  • 0
  • 0

Абайдың көшесімен бойлап төмен,
Еске алып, талай істі ойлап келем.
Ақынның дана жыры санамызға —
Қалған ғой, қашаннан да орнап терең.

Толық

Нева үстінде

  • 0
  • 0

Қайшы алысты шағалалар шарқ ұрып,
Нева лықсып, қарауытты жар тұнып.
Мойнын созып қарайды алыс Аврора,
Теңселемін сабырым сонша сарқылып.

Толық

Қарап көріңіз