Өлең, жыр, ақындар

Бабаларым

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1829
Бұл бабам су кешіпті, от кешіпті,
Бір өзі қиындықпен беттесіпті.
Қайсарлығын содан-ақ көрмейсің бе,
Денесінен қылыш пенен ет кесіпті.
Жүйрікпен, тұлпарменен жосылыпты,
Дүбірлетіп даланы жасыл түкті.
Білемін мен айтпай-ақ бар мінезін,
Жасырғанмен қаншама ғасыр тіпті.
Батыр екен жау көрсе тұралмаған,
(Ер болып па, бүркіттей бүре алмаған).
Ән қалықтап ұзақ таң қой шетінде,
Күй төгіліп тасыпты мың арнадан.
Киіз үймен отырып кәрінде ақпан,
Қулық емес бұл бабам малын баққан.
Ән мен зарға құндақтап кең даласын,
Игерілмей бойында дарын жатқан.
Жол да қашық, шұбалаң дала қашық,
Жел толқындар ат жалын ала қашып.
Бірде оны, бірде ол алып соғып,
Өтіпті той өмірмен жағаласып.
Бұл бабам азап көрген, қызық көрген,
Бір "тәубе" бәріне де төзіп берген.
Сол бабалар тұрғандай қарап маған,
Қырандай шындар үстін кезіп келген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауыл

  • 0
  • 0

Ақ боран ба, ақ дауыл ма,
соғады – ай көп бұрқақтап,
Ақ періште, ақ көбелек,
аспан төсін жүр қаптап,

Толық

Бүркітті шыңы

  • 0
  • 0

Қарт Жоңғардың бір шыңы бар — Бүркітті,
Сұсымен ол талайларды үркітті.
Бұлт үйіріліп кетпепті ұдай басынан,
Тас түнеріп жасын жерге бүркіпті.

Толық

Көңіл күйі

  • 0
  • 0

Қуанатын шақтар бар,
Мұңаятын шақтар бар.
Қуаныштан кеудеме —
Құлап жатыр

Толық

Қарап көріңіз