Өлең, жыр, ақындар

Бабаларым

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1936
Бұл бабам су кешіпті, от кешіпті,
Бір өзі қиындықпен беттесіпті.
Қайсарлығын содан-ақ көрмейсің бе,
Денесінен қылыш пенен ет кесіпті.
Жүйрікпен, тұлпарменен жосылыпты,
Дүбірлетіп даланы жасыл түкті.
Білемін мен айтпай-ақ бар мінезін,
Жасырғанмен қаншама ғасыр тіпті.
Батыр екен жау көрсе тұралмаған,
(Ер болып па, бүркіттей бүре алмаған).
Ән қалықтап ұзақ таң қой шетінде,
Күй төгіліп тасыпты мың арнадан.
Киіз үймен отырып кәрінде ақпан,
Қулық емес бұл бабам малын баққан.
Ән мен зарға құндақтап кең даласын,
Игерілмей бойында дарын жатқан.
Жол да қашық, шұбалаң дала қашық,
Жел толқындар ат жалын ала қашып.
Бірде оны, бірде ол алып соғып,
Өтіпті той өмірмен жағаласып.
Бұл бабам азап көрген, қызық көрген,
Бір "тәубе" бәріне де төзіп берген.
Сол бабалар тұрғандай қарап маған,
Қырандай шындар үстін кезіп келген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Прикамье

  • 0
  • 0

Прикамье көнелердің көзіндей,
Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.
Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,
Ақ таңды да атырады көз ілмей...

Толық

Қиыла қарап артта...

  • 0
  • 0

Жүрекке —
Жанарынан от жандырып,
Жаныңды —
Жымиғаны шаттандырып.

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 0

Басында тұрса да егер тұнып қайғы,
Мың есе үмітке адам жуықтайды.
Бауырына,
Досқа деген махаббаттың

Толық

Қарап көріңіз