Өлең, жыр, ақындар

Өмір құшып, от құшып

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1731
Күйші қарт безілдетті домбырасын,
Бөлмеге күй сермеді күй құлашын.
Ақын сен де төгіп өт нөсеріңді,
Болсаң да қанша жүйрік болдырасың.
Өтесің сен өмірді сүйіп дәйім,
Демейсің дем алайын, ұйықтайын.
Сыр құяр жүрегіңе сыбдыр-сыбдыр,
Әппақ ару денесін иіп қайың.
Құйып күннің кеудеңе шұғыласын,
Жүзің алау тең болып құбыласың.
Қайысса да қабырғаң шыдайсың сен,
Өмірдің арқалатқан жүгі басым.
Ауырлықты жүрегіңмен сезінесің,
Өзі қарау, сенбейді сөзіңе шын.
Аңқау, адал опық жеп мінезіңнен,
Өмір құшып, от құшып көз ілесің..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыңдағы шопан

  • 0
  • 0

Жатқанда құс қиқулап енді қонып,
Көктемге бір ерекше белгі болып,
Сәйгүліктер сабылған даласында
Мәз боп қайттым баладай,

Толық

Ашу

  • 0
  • 0

О, тәңірім, артық айтсам кешерсің,
Жан балам, неге мұнша кешігесің.
Әлде теріп жүр ме екен ол даладан,
Осынау екі "күшіктің" несібесін.

Толық

Батырлар ауылы

  • 0
  • 0

Мынау тұрған —
Ауылы ма Батырдың,
Асқақ ардың,
Парасаттың, ақылдың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар