Өлең, жыр, ақындар

Өмір құшып, от құшып

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1798
Күйші қарт безілдетті домбырасын,
Бөлмеге күй сермеді күй құлашын.
Ақын сен де төгіп өт нөсеріңді,
Болсаң да қанша жүйрік болдырасың.
Өтесің сен өмірді сүйіп дәйім,
Демейсің дем алайын, ұйықтайын.
Сыр құяр жүрегіңе сыбдыр-сыбдыр,
Әппақ ару денесін иіп қайың.
Құйып күннің кеудеңе шұғыласын,
Жүзің алау тең болып құбыласың.
Қайысса да қабырғаң шыдайсың сен,
Өмірдің арқалатқан жүгі басым.
Ауырлықты жүрегіңмен сезінесің,
Өзі қарау, сенбейді сөзіңе шын.
Аңқау, адал опық жеп мінезіңнен,
Өмір құшып, от құшып көз ілесің..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талма түс

  • 0
  • 0

Талма түс.
Күннің көзі неғылған өртең еді,
Жер тарпиды шопанның кертөбелі.
Жылқы құлап суатқа бара жатыр,

Толық

Келер еді

  • 0
  • 0

Анашым!
Тірі болса келер еді.
Келер еді толтырып кенерені.
Келер еді ақсарбас жолына атап,

Толық

Кінәла мейлің

  • 0
  • 0

Кінәла мейлің,
уайымшылсың деп мені,
Кіналамаса болғаны —
адамдықтың өткелі.

Толық

Қарап көріңіз