Өлең, жыр, ақындар

Өмір құшып, от құшып

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1918
Күйші қарт безілдетті домбырасын,
Бөлмеге күй сермеді күй құлашын.
Ақын сен де төгіп өт нөсеріңді,
Болсаң да қанша жүйрік болдырасың.
Өтесің сен өмірді сүйіп дәйім,
Демейсің дем алайын, ұйықтайын.
Сыр құяр жүрегіңе сыбдыр-сыбдыр,
Әппақ ару денесін иіп қайың.
Құйып күннің кеудеңе шұғыласын,
Жүзің алау тең болып құбыласың.
Қайысса да қабырғаң шыдайсың сен,
Өмірдің арқалатқан жүгі басым.
Ауырлықты жүрегіңмен сезінесің,
Өзі қарау, сенбейді сөзіңе шын.
Аңқау, адал опық жеп мінезіңнен,
Өмір құшып, от құшып көз ілесің..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке жұрты

  • 0
  • 0

Шыққанда Талқыны асып,
Кезеңге бір,
Құйылып қолқа — жүрек, өзенге нұр.
Сайрамның жанарынан жас жаңбырлап,

Толық

Өмір соқпағы

  • 0
  • 0

Өмір деген емес ол атты кісі,
Толып жатыр бүкпесі, қақтығысы.
Қыз мінезді кейде бір сұлу көктем,
Келеді екен кейде оның қатты қысы.

Толық

Көл басындағы ой

  • 0
  • 1

Жарық ай шың басында қиылып тұр,
Көл беті нұрланады
Құйылып нұр.
Басында Бурабайдың салдық құрып,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар