Өлең, жыр, ақындар

Өмір құшып, от құшып

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1867
Күйші қарт безілдетті домбырасын,
Бөлмеге күй сермеді күй құлашын.
Ақын сен де төгіп өт нөсеріңді,
Болсаң да қанша жүйрік болдырасың.
Өтесің сен өмірді сүйіп дәйім,
Демейсің дем алайын, ұйықтайын.
Сыр құяр жүрегіңе сыбдыр-сыбдыр,
Әппақ ару денесін иіп қайың.
Құйып күннің кеудеңе шұғыласын,
Жүзің алау тең болып құбыласың.
Қайысса да қабырғаң шыдайсың сен,
Өмірдің арқалатқан жүгі басым.
Ауырлықты жүрегіңмен сезінесің,
Өзі қарау, сенбейді сөзіңе шын.
Аңқау, адал опық жеп мінезіңнен,
Өмір құшып, от құшып көз ілесің..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жағалауда

  • 0
  • 0

Белгісіз теңіз кәні,
Бұлты кәні,
Тұтасып аспанға бу ұмтылады.
Тентек қой, теңіз жаны көнбес тегі,

Толық

Ұсул

  • 0
  • 0

Біле тұрып мол сиқырын ұсулдың,
Аяулы жан, неге сонша қысылдың.
Бұратылған биің менен ақынға,
Ұйғырымның сый-құрметін ұсындың.

Толық

Сыбдырлайды құрақтар

  • 0
  • 0

Көктем-ару, таң сәріден
жұпар иісін шашқанда,
Көңіл құс боп ұшты алысқа
тереземді ашқанда.

Толық

Қарап көріңіз