Өлең, жыр, ақындар

Өмір құшып, от құшып

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1882
Күйші қарт безілдетті домбырасын,
Бөлмеге күй сермеді күй құлашын.
Ақын сен де төгіп өт нөсеріңді,
Болсаң да қанша жүйрік болдырасың.
Өтесің сен өмірді сүйіп дәйім,
Демейсің дем алайын, ұйықтайын.
Сыр құяр жүрегіңе сыбдыр-сыбдыр,
Әппақ ару денесін иіп қайың.
Құйып күннің кеудеңе шұғыласын,
Жүзің алау тең болып құбыласың.
Қайысса да қабырғаң шыдайсың сен,
Өмірдің арқалатқан жүгі басым.
Ауырлықты жүрегіңмен сезінесің,
Өзі қарау, сенбейді сөзіңе шын.
Аңқау, адал опық жеп мінезіңнен,
Өмір құшып, от құшып көз ілесің..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Батыр қала

  • 0
  • 0

Ленинград,
Батыр қалам!
Атайды мақтанышпен
Атыңды адам.

Толық

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Алғашқы мұң

  • 0
  • 0

Жүрмісің аман-есен, жеңгелерім,
Өзіңе қандай жанды теңгерермін.
Әзілің шалқып жатқан шалқардайын,
Толқынды құшақтаған мен кемерің.

Толық

Қарап көріңіз