Өлең, жыр, ақындар

Біз екеуміз

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2870
Отты көздің жанарынан аумаған,
Егіз қайың сияқты едік екеуміз.
Ақжал толқын сияқтанып аунаған,
Жетелесіп бірге өскен екенбіз.
Жақындамай не бір жақсы досымдай,
Сен дегенде ет жүрегім езілген.
Шалғай кеткен жол сияқты қосылмай,
Екі жақта өртендік-ау сезіммен.
Қыз жүрегін өзің едің күлдірген,
(Жүрген бала ек кеше ғана секіріп).
Махаббаттың өкінішін кім білген,
Жыр толғаймын есейгенде өкініп.
Талай көздер екеумізге сұқтанған,
Жырық үйдің жабығынан нұр сынып.
Сол пәк сезім жүгіріп талай шықты алдан,
Жалт бергенмен бұл опасыз тіршілік.
Отты көздің жанарынан аумаған,
Егіз қайың сияқты едік екеуміз.
Ақжал толқын сияқтанып аунаған,
Жетелесіп бірге өскен екенбіз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрекпен сырласу

  • 0
  • 0

Дейді маған дәрігерім, қозғалма,
Бірақ ақын ойланбайтын, кез бар ма.
Ақ палата ішіндегі тірлікпен,
Тағы да бір қимас күнім озды алға.

Толық

Сырлы дүние

  • 0
  • 0

Мынау кеудем қашаннан да армандардың тұрағы,
Айна көлдің жанарлары мөлт-мөлт етіп тұнады.
Тынымы жоқ толқиды кеп аққу үміт ілгері,
Жалынға орап жастығымның зулайды алға күндері.

Толық

Бурлактар

  • 0
  • 0

Таңданбаймын мен сенің паңдығыңа,
Төтеп келдің —
Тағдырдың сан қырына...
Енді оранып жатырсың

Толық

Қарап көріңіз