Өлең, жыр, ақындар

Айтшы неден

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1798
Айтшы неден көңіліңді қалдырдым,
Айтшы неден үмітіңді талдырдым.
Айтшы неге тұтандырып бір отты,
Неге осынша жандырдың.
Айтшы алдында нәзіктіктен бездім бе,
Айтшы оқыс мінезімді сездің бе.
Айтшы неден көңіліңді қалдырдым,
Сенсіз түнді кездім бе.
Мен өмірден жараланған киік ем,
Мен үшін сен қыран шалмас биік ең.
Мен үшін сен ағыннан да тұнық ең,
Сондықтан да сүйіп ем.
Жүдесем де бір сен үшін жүдедім,
Көктем болып гүл аттым да түледім.
Қайда жүрсең сау болғай деп тіледім,
Айтшы, өзің кім едің?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзен

  • 0
  • 0

Ертемен өзен бойын жағаладым,
Өрекпіп ұн қатады маған ағын.
Сүйсіндім ерлігіне толқындардың
Дарияның соғып жатқан жағалауын.

Толық

Яссауи мазарындағы ой

  • 0
  • 0

Зар заман төгіп көзден бұршақтарын,
Кеудемде шағып кетті жыр шақпағын.
Тас қабырға, зәулім үй, бабам жайлы
Ақынға айтшы нендей сыр сақтадың.

Толық

Маңырақ

  • 0
  • 0

Жанымды бір көргеннен жадыратқан,
Жер бар ма, шіркін, өтер Маңырақтан.
Бір кезде осы ауылда, осы маңда,
Естай да "Назқоңырын" аңыратқан.

Толық

Қарап көріңіз