Өлең, жыр, ақындар

Көз талдырып келемін

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2106
Кеттім-ау, ести алмай әніңді ақыр,
Арадан толқын жылдар ағып жатыр.
Жылысып жылдар озып, сен кеткенмен,
Сендік сезім дауылдап жанып жатыр.
Өмірдің зулап ағып қилы аптабы,
Өзекті өртейді екен қинап тағы,
Келеді нәзік әнді аңсауменен,
Жүректің тынбай қағып күй қақпағы.
Жүрміз ғой күйініп те, сүйініп те,
Бұл адам не кешпейді тірлікте.
Келемін отыңа ұдай өртенумен,
Келемін көз талдырып бір үмітке.
Арманың таусылмайтын бұл бір ағын,
Күй сазына көңілді мың бұрадым.
Кетпесе домбырадан төгіліп күй,
Талай-талай жан жүдеп тұнжырадым.
Күй құдірет кеудеге құйылатын,
Жалын емес, жанарға жиылатын.
Ұмытып бұл өмірде басқа барын,
Тәңірім сол ма дерсің сиынатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бас киім

  • 0
  • 0

Көкжиектен әрі аунап,
Күн де батып кеткен-ді.
Дала жүзі алаулап,
Ақырғы рет өпкен-ді.

Толық

Сағыныш тамшылары

  • 0
  • 0

Көп–ау жандар арманына жетпеген де, жеткен де
Өмір құшқан ақын жаны лапылдаған от кейде.
Гүл атқызам ақ арманды көктеменің өзіндей,
Өр теңіздің өзі берген тасқыны бар тек менде.

Толық

Нөсерден соң

  • 0
  • 0

Толғанып күн қабағын түйді қатты,
Зілімен басқандай-ақ гүлді алапты.
Үйіріліп отты жарқыл ойнақ салып,
Қара бұлт ақ жаңбырын құйып жатты.

Толық

Қарап көріңіз