Өлең, жыр, ақындар

Білесің жұрт мінезін аралассаң

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2518
Білесің жұрт мінезін аралассаң,
Қадамды қалт жібермес, жаза басқан.
Оң мен солға бұлтартпас сергек сезім,
Бас білмейтін асаудай ала қашқан.
Білесің жұрт мінезін аралассаң,
Көңіл биік, жайына қалады аспан...
Абайлатпай, аяқтан шалып қалар,
Алдына түсіп, озып бара жатсаң...
Білесің жұрт мінезін аралассаң,
Болады дәруіштей, дәрменді адам,
Шипа болар, жаныңды жаралатсаң.
Білесің жұрт мінезін аралассаң,
Бұлақтар бар, биіктен тарап аққан.
Жаралған жандар қанша жақсылыққа,
Туғаннан табиғаты дара жатқан.
Кір жұқтырмас жандар кеп,
Гүл — көңілді, көпсінбейтін жадырап
Күлгеніңді кейбіреудің еркіне
Қойсаң егер, қаламайды,
Жер басып жүргеніңді...
Дос жанына батады жүдегенім,
Тағдырдан жалғыз соны тілер едім:
Бәрінен пенделіктің биік болып,
Елге керек, жүдемей, түлегенім!
Жай ұғып, хабардар боп жүреді елім,
Жеткізер арманымды бұл өлеңім!..
Қуатым да, қызығым қуаныш сол —
Елімнен татам дәйім жүрек емін!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

От ішіндегі гүл

  • 0
  • 0

Әнменен күй шалқып кеткен
шаттық толы шартарап,
Бойжеткендер би билейді
от құшақта шалқалап.

Толық

Шымылдық

  • 0
  • 0

Ғажабын-ай, самал ескен іргенің,
Жұпар иіс бүркеді ғой бір керім.
Алты қырдан аттан түсіп аялдап,
Ауыл жаққа қысыла қарап тұр "келін".

Толық

Көрініс

  • 0
  • 0

Бүгін қандай табиғат жарасымды,
Бейне бір күліп тұрған бала сынды.
Бұрын-соң көрмегендей күйге салар,
Бойына жинап алып бар асылды.

Толық

Қарап көріңіз