Бүркітті шыңы
- 0
- 0
Қарт Жоңғардың бір шыңы бар — Бүркітті,
Сұсымен ол талайларды үркітті.
Бұлт үйіріліп кетпепті ұдай басынан,
Тас түнеріп жасын жерге бүркіпті.
Қимайды көңіл...
Біреуге ерте бұл ажал,Біреуге кештеп келуде.
Білмесең де, өмірде
Қимайды көңіл өлімге...
Біреуге ерте бұл ажал,
Біреуге кештеп келуде.
Шырағың сөнді-ау сенің де,
Қимайды көңіл сенуге...
Иесіз үйдің төрінде
Көз жасын біреу төгуде...
Сыйласпай тірі кезінде,
Егіл мейлің, егілме,
Қимайды көңіл өлімге...
Десе-дағы жетілдік,
Көрді ме кейде жетімдік...
Кешті екен бастан не тірлік,
Өмірден кетті өкіндік...
Ескерткіш түбіндегі ой
- 0
- 0
Келемін мен кенді алқапты аралап,
Кілем түстес құлпырады бар алап.
Керіледі кербез сұлу шыңдар да,
Паң кеудесін жатқандай бір ән орап.
Мен аңсаған көктемің
- 0
- 0
Жанарыңды талдыратын —
алыстағы қырандар,
Жанымды алау жандыратын —
қайталанбас бір ән бар.
Қарап көріңіз
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Басқа да жазбалар
×
Myrza
Өте кереметАйтбай
Жаксы жазылґанМанат
Дұоыс айтасыз мұғалімнің беделін кім көтереді ата-ана жақсы пікірлер айту керек,бірақ бәрібір (бірақ...Манат
Мұғалім ата-ана болса түсінеді мен өзім мұгалім болып істеймін,бірақ қиыны қиын жұмыс жұмыс қиын еме...Галымжан
Жазылған пікірлерді оқып Сіздердің кінәні тек мұғалімге артып қойғандарыңыз өте орынсыз екенін айтқы...