Өлең, жыр, ақындар

Қимайды көңіл...

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 3187
Біреуге ерте бұл ажал,
Біреуге кештеп келуде.
Білмесең де, өмірде
Қимайды көңіл өлімге...
Біреуге ерте бұл ажал,
Біреуге кештеп келуде.
Шырағың сөнді-ау сенің де,
Қимайды көңіл сенуге...
Иесіз үйдің төрінде
Көз жасын біреу төгуде...
Сыйласпай тірі кезінде,
Егіл мейлің, егілме,
Қимайды көңіл өлімге...
Десе-дағы жетілдік,
Көрді ме кейде жетімдік...
Кешті екен бастан не тірлік,
Өмірден кетті өкіндік...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұңданба

  • 0
  • 0

Айтшы ақыным,не ұтасың,
Сағың сонша сынғанда.
Жұртың сыйлар барда атың,
Жабырқама,

Толық

Айнабұлақ

  • 0
  • 0

Бір бастау ағып жатыр сайға құлап,
Бұны жұрт атайды екен "Айнабұлақ".
Бұралған бұрымыңдай жас арудың
Самалмен ырғалады майда құрақ.

Толық

Тырналар

  • 0
  • 0

Оралды тағы тырналар,
(Оралмақ солай жылда олар).
Ұқсайды кейде қайыққа
Бетімен көлдің сырғанар.

Толық

Қарап көріңіз