Жеңеше-ай
- 0
- 0
Күрпілдейді ерте-кеш қара саба,
Сабасыз қазақ үйі жараса ма.
Саба пісіп жеңешем ойға кетіп,
Қозғайды, көне сырды оңашада.
Қимайды көңіл...
Біреуге ерте бұл ажал,Біреуге кештеп келуде.
Білмесең де, өмірде
Қимайды көңіл өлімге...
Біреуге ерте бұл ажал,
Біреуге кештеп келуде.
Шырағың сөнді-ау сенің де,
Қимайды көңіл сенуге...
Иесіз үйдің төрінде
Көз жасын біреу төгуде...
Сыйласпай тірі кезінде,
Егіл мейлің, егілме,
Қимайды көңіл өлімге...
Десе-дағы жетілдік,
Көрді ме кейде жетімдік...
Кешті екен бастан не тірлік,
Өмірден кетті өкіндік...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Кезеңге шыққанда
- 0
- 0
Басынан мұнар кетпей көлбеген көк,
Жатыр ғой биік Жоңғар көлденеңдеп.
Сайрамдай сұлу көлін ортаға алып,
Қос тауым,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі