Өлең, жыр, ақындар

Көрініс

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1636
Бүгін қандай табиғат жарасымды,
Бейне бір күліп тұрған бала сынды.
Бұрын-соң көрмегендей күйге салар,
Бойына жинап алып бар асылды.
Бұл дала айтшы неден қысылады,
Сайратады, кұстарын ұшырады.
Арулардың жүрегін әнге бөлеп,
Қырмызы гүлдерін де ұсынады.
Табылар, тал бойынан асыл біткен,
Тарта берер өзіне жақындықпен.
Жақсылық, жайсаңдығын айтпағанда,
Қанша сыр қабатында жатыр бүккен.
Жерге де күтім керек, мәпелеген,
Жасты дала сан ата, әкелермен...
Байлығы да, бақыты еліме ортақ,
Мұра емес, қалған ешбір жекелерден.
Көз жетпес қиырыңа кең көсілген,
Аз ба тері адамның жерге сіңген...
Бүгін сен қуаныштың құндағысың,
Бесігісің, бақыттың тербетілген.
Бұл дала жақсыларды жат көрмеген,
Қадірлісін ар тұтып, қастерлеген!..
Арналған бар болмысы адам үшін,
Адамнан қорлығы да жоқ көрмеген...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елін бастап ереуілге, ерлікке

  • 0
  • 0

Көп көріп ата жаудан қастандықты,
Қас батырлар өткен ғой асқан мықты.
Елін бастап ерлікке, ереуілге,
Ғасырлар аңсап келген бостандықты.

Толық

Іздерсің сонда

  • 0
  • 0

Ауылға, достар, ал кеттім,
Серігім болар кімің бар.
Келеді кейде әндеткім,
Соны ұғып жұлдыз жымыңдар.

Толық

Дұғай сәлем!

  • 0
  • 0

Дұғай сәлем айта бар елге менен,
Түсіп жатыр жолдарға өрнек өлең.
Өлеңімен әуре боп жүрген балаң,
Өрлемеген,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар