Өлең, жыр, ақындар

Көрініс

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1659
Бүгін қандай табиғат жарасымды,
Бейне бір күліп тұрған бала сынды.
Бұрын-соң көрмегендей күйге салар,
Бойына жинап алып бар асылды.
Бұл дала айтшы неден қысылады,
Сайратады, кұстарын ұшырады.
Арулардың жүрегін әнге бөлеп,
Қырмызы гүлдерін де ұсынады.
Табылар, тал бойынан асыл біткен,
Тарта берер өзіне жақындықпен.
Жақсылық, жайсаңдығын айтпағанда,
Қанша сыр қабатында жатыр бүккен.
Жерге де күтім керек, мәпелеген,
Жасты дала сан ата, әкелермен...
Байлығы да, бақыты еліме ортақ,
Мұра емес, қалған ешбір жекелерден.
Көз жетпес қиырыңа кең көсілген,
Аз ба тері адамның жерге сіңген...
Бүгін сен қуаныштың құндағысың,
Бесігісің, бақыттың тербетілген.
Бұл дала жақсыларды жат көрмеген,
Қадірлісін ар тұтып, қастерлеген!..
Арналған бар болмысы адам үшін,
Адамнан қорлығы да жоқ көрмеген...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабыт

  • 0
  • 0

Тағдырдан шабыт тілеп жалынбаймын,
Мінезім бар өзімше жалындайтын.
Бермесін жиендікпен тартып алсам,
Несі бар, жақсы өлеңнің жазылмайтын.

Толық

Гиссар түні немесе Ақнозар мен Гүлнозар

  • 0
  • 0

Гиссар түні,
Гиссар түні —
Ән түні,
Жан балқытты бұлбұлдардың бал тілі.

Толық

Орақ күйі

  • 0
  • 0

Япырмай, белгі бар ма өткен күнде,
Көктемдер де бөленді бөктер гүлге,
Енді міне ырғалып алтын бидай,
Келіпті көңілді күй шерткен күз де.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар