Өлең, жыр, ақындар

Ақ Еділ

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1919
Ақ Еділ,
Асау Еділ,
Арындаған,
Ағыңнан бар ма кезең жарылмаған.
Арнаңнан тасқын аунап өтсін қанша,
Арусың, пәктігіңнен арылмаған.
Ақ Еділ,
Асау Еділ,
Арындаған,
Марқайып кетеді екен жанында адам.
Толқындар ширатылып,
Шырқап биік,
Тосқандай сұлулықтың бәрін маған.
Ақ Еділ,
Асау Еділ,
Арындаған,
Құлшынып тағдыр күшке жалынбаған.
Кемелденген кезеңде келіп тұрмын,
Жырға орап жүрегімді жалындаған.
Қарасам өткен күнге салғастырып,
Шайдай ашық жанымда
Қалмас күдік.
Кесілесің астасып аспанменен,
Көк толқынмен ойымды жалғастырып.
Сырғыған сұлу толқын,
Сырнай дала,
Оңашада ақын жан тұрды ойлана.
Сағынышым сияқты ағасың ғой,
Арнаңды басқа жаққа бұрмай ғана.
Сезім бар,
Серілік бар тасқында да,
Сый етіп талай сырды тостың жаңа...
Жалтармай жан-жағыңа
Жөңкілгенің,
Жадында сенің жалғыз —
Каспий ғана!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәрігер ойы

  • 0
  • 1

Көбірек сырласамыз өзіңізбен,
Көңілге нәр аламыз сөзіңізден.
Болдыңыз адамдардың жақын досы,
Елена, сонау жап-жас кезіңізден.

Толық

Жат елде

  • 0
  • 0

Өсіппін мен, сонау алыс — жат елде,
Өмір жолы жүріп барып, бұрылды.
Байласам да бұл өмірді қатерге,
Ата жолын қуған екем бұрынғы.

Толық

Қазықұрт

  • 0
  • 0

"Басында кеме қалған" Қазықұрт па,
Көрмей-ақ жетіп жатар назы жұртқа.
Қабыл ал сәлемімді ала келген,
Жүректің сен деп шерткен сазын ұқ та.

Толық

Қарап көріңіз