Өлең, жыр, ақындар

Ақ Еділ

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1949
Ақ Еділ,
Асау Еділ,
Арындаған,
Ағыңнан бар ма кезең жарылмаған.
Арнаңнан тасқын аунап өтсін қанша,
Арусың, пәктігіңнен арылмаған.
Ақ Еділ,
Асау Еділ,
Арындаған,
Марқайып кетеді екен жанында адам.
Толқындар ширатылып,
Шырқап биік,
Тосқандай сұлулықтың бәрін маған.
Ақ Еділ,
Асау Еділ,
Арындаған,
Құлшынып тағдыр күшке жалынбаған.
Кемелденген кезеңде келіп тұрмын,
Жырға орап жүрегімді жалындаған.
Қарасам өткен күнге салғастырып,
Шайдай ашық жанымда
Қалмас күдік.
Кесілесің астасып аспанменен,
Көк толқынмен ойымды жалғастырып.
Сырғыған сұлу толқын,
Сырнай дала,
Оңашада ақын жан тұрды ойлана.
Сағынышым сияқты ағасың ғой,
Арнаңды басқа жаққа бұрмай ғана.
Сезім бар,
Серілік бар тасқында да,
Сый етіп талай сырды тостың жаңа...
Жалтармай жан-жағыңа
Жөңкілгенің,
Жадында сенің жалғыз —
Каспий ғана!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талқымен дидарласу

  • 0
  • 0

Тартса да қаншама көп халқы қайғы,
Сыр шертпей отыра алмас Талқы жайлы.
Талқыны ауызға алмай,
Ей, халайық!

Толық

Түн бүркеп қарашығын

  • 0
  • 0

Туып-өскен мекенім,
Көзім көрген,
Ақ сүтіңнен нәр алдым әзің берген.
Оралған елге осынау перзентіне,

Толық

Саусақтан күй төгілдір

  • 0
  • 0

Шертші, қызым, саусақтан күй төгілдір,
Жазғы аспандай жадырасын көңіл бір.
Қасірет болса оны кейін шегіндір,
Көрейінші көк теңіздің шегін бір.

Толық

Қарап көріңіз