Өлең, жыр, ақындар

Бурлактар

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1473
(Репин суреттерінің әсерімен)

Таңданбаймын мен сенің паңдығыңа,
Төтеп келдің —
Тағдырдың сан қырына...
Енді оранып жатырсың
Таң нұрына,
Тербетіп жүректерді жан жырыңа!
Жарқын ғой
Жүзің сенің таңдарды өпкен,
Шарқ ұрып,
Шағалалар самғар көктен.
Толқыны өмірге әкеп
Ақ Еділдің,
Өзіңде не бір ғажап жандар да өткен.
Кетер емес,
Көкейден ырғақты әнің,
Таусар ма ақын,
Көргеннің жырлап бәрін.
Көз алдыңа тосады
Көк толқындар
Орыстың ойға батқан бурлактарын.
Дауыл да
Дала кезіп үдейді үстем,
Алысып,
Теңдесі жоқ дүлей күшпен.
Бурлактар келе жатыр
Кеме сүйреп,
Тағдыр да тап келе алмай
Жүдейді іштен...
Қалың сорға малтыққан
Қандай жандар,
Адамдар, асқақ қарап паңданбаңдар.
Көз түбінде үріккен армандар бар,
Дауыл жыртқан жүзіне таңданбаңдар.
Көңілінде жоқ олардың бүкпешілік,
Қайраты дүниеңді тік көшіріп.
Көрмейсің,
Қаһарлы теңізің де,
Жатқанын табанында бүктетіліп!..
Қандай дауа,
Мұнша ма темір жанға,
Жұлқысып барып ажал —
Жеңілді ол да.
Арқасында Ресей,
Ал бурлактар,
Тартып келе жатқандай
Өмірді алға!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл құсы

  • 0
  • 0

Соғар кеште салқын самал даладан,
Кім бар дейсің өткен күнін санаған.
Жеткен де бар, жетпеген де бұл күнге,
Келіп тағы, кетіп жатыр сан адам.

Толық

Мен неге кеш ұқтым...

  • 0
  • 0

Барады бұлттарды кешіп күн,
Сәулесі жер бетін есіп мың.
Далада еркіндеп өсіппін,
Жыл озды мен біраз кешіктім.

Толық

Ой-хой, дала

  • 0
  • 0

Ой-хой, дала, кетіпсің ғой
күлтеленіп, құлпырып,
Жаутаңдаған, жаудыраған
мөлдір көздей кіл тұнық.

Толық

Қарап көріңіз