Өлең, жыр, ақындар

Бурлактар

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1510
(Репин суреттерінің әсерімен)

Таңданбаймын мен сенің паңдығыңа,
Төтеп келдің —
Тағдырдың сан қырына...
Енді оранып жатырсың
Таң нұрына,
Тербетіп жүректерді жан жырыңа!
Жарқын ғой
Жүзің сенің таңдарды өпкен,
Шарқ ұрып,
Шағалалар самғар көктен.
Толқыны өмірге әкеп
Ақ Еділдің,
Өзіңде не бір ғажап жандар да өткен.
Кетер емес,
Көкейден ырғақты әнің,
Таусар ма ақын,
Көргеннің жырлап бәрін.
Көз алдыңа тосады
Көк толқындар
Орыстың ойға батқан бурлактарын.
Дауыл да
Дала кезіп үдейді үстем,
Алысып,
Теңдесі жоқ дүлей күшпен.
Бурлактар келе жатыр
Кеме сүйреп,
Тағдыр да тап келе алмай
Жүдейді іштен...
Қалың сорға малтыққан
Қандай жандар,
Адамдар, асқақ қарап паңданбаңдар.
Көз түбінде үріккен армандар бар,
Дауыл жыртқан жүзіне таңданбаңдар.
Көңілінде жоқ олардың бүкпешілік,
Қайраты дүниеңді тік көшіріп.
Көрмейсің,
Қаһарлы теңізің де,
Жатқанын табанында бүктетіліп!..
Қандай дауа,
Мұнша ма темір жанға,
Жұлқысып барып ажал —
Жеңілді ол да.
Арқасында Ресей,
Ал бурлактар,
Тартып келе жатқандай
Өмірді алға!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еркелеймін

  • 0
  • 0

Мынау ауыл Жуалының төрі екен,
Қонған жері Қаратаудың өрі екен.
Келген бетте кең пейілін жайып сап,
Қонақтарды қарсы ап жатыр Жұрекең.

Толық

Жанымның жапырағын сілкіндіріп

  • 0
  • 0

Қапыда қалмасын деп күлкің бұғып,
Кеудеме қиқулаған дүрсіл кіріп,
Жүремін бар ойымды ортаға сап,
Туған ел!

Толық

Жан еді ғой аяулы

  • 0
  • 0

Мынау бұлттар неге ғана төнеді,
О, табиғат, күрсінесің сен неге.
Аспан да әне, жасын іркіп төгеді,
Өксу бар ғой деміккен бұл желде де.

Толық

Қарап көріңіз