Өлең, жыр, ақындар

Кама жағасында

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1250
Соққан самал айықтырды ойдан бір,
Жағалауда бір топ бала ойнап жүр.
Жасырмайды таңырқана қалғанын,
Дей ме әлде, "бөтен адам қайдан жүр..."
Жарасып тұр, мінездері өтімді, өр,
"Қане, ағалар, жел қайықпен өтіңдер.
Малту білсең қайықсыз-ақ толқында —
Жарысайық, қане қуып жетіңдер", — деп,
Күлгені көз алдымда баланың,
Құлаш ұрып толқынында Каманың...
Қайдан білсін ат жалында ойнаған,
Қайтпас, қайсар,
Батыл қызын даланың.
Кама жатыр жаймен ғана тербеліп,
Келбетімді, айбатымды көр келіп, —
Дегендей-ақ кербездене қалады,
Көк толқынға көп шыршалар өң беріп.
Кешіп тұрып катерменен Камасын,
Қызықтаймын орыстың кең даласын.
Кама емес, көңіл — көлде жүземін,
Дос жүрегі тауып жатыр жарасым.
Толқиды өзен,
Кең — Тайга тұтас тыныстап,
Қандай көркем!
Жанға жайлы тыныш шақ.
Қанша ма асау десе-дағы бұл Кама,
Прикамьені алақанда тұр ұстап!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ата-мекен

  • 0
  • 0

Мекен ғой бұл тұлпардың ізі қалған,
Көкжиекті жүріпті жүзіп арман.
Домбырадан бір мезгіл күй толастап,
Арулардан нәзік ән үзіп алған...

Толық

Табанға жылы тиді суық қарың

  • 0
  • 0

Ақынды азапты ойлар тыншытқан ба,
Ризамын,
Көзімнен жас ыршытсаң да.
Жүректі шайып таңның шуағымен,

Толық

Бүркітті шыңы

  • 0
  • 0

Қарт Жоңғардың бір шыңы бар — Бүркітті,
Сұсымен ол талайларды үркітті.
Бұлт үйіріліп кетпепті ұдай басынан,
Тас түнеріп жасын жерге бүркіпті.

Толық

Қарап көріңіз