Өлең, жыр, ақындар

Кама жағасында

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1290
Соққан самал айықтырды ойдан бір,
Жағалауда бір топ бала ойнап жүр.
Жасырмайды таңырқана қалғанын,
Дей ме әлде, "бөтен адам қайдан жүр..."
Жарасып тұр, мінездері өтімді, өр,
"Қане, ағалар, жел қайықпен өтіңдер.
Малту білсең қайықсыз-ақ толқында —
Жарысайық, қане қуып жетіңдер", — деп,
Күлгені көз алдымда баланың,
Құлаш ұрып толқынында Каманың...
Қайдан білсін ат жалында ойнаған,
Қайтпас, қайсар,
Батыл қызын даланың.
Кама жатыр жаймен ғана тербеліп,
Келбетімді, айбатымды көр келіп, —
Дегендей-ақ кербездене қалады,
Көк толқынға көп шыршалар өң беріп.
Кешіп тұрып катерменен Камасын,
Қызықтаймын орыстың кең даласын.
Кама емес, көңіл — көлде жүземін,
Дос жүрегі тауып жатыр жарасым.
Толқиды өзен,
Кең — Тайга тұтас тыныстап,
Қандай көркем!
Жанға жайлы тыныш шақ.
Қанша ма асау десе-дағы бұл Кама,
Прикамьені алақанда тұр ұстап!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тарту

  • 0
  • 0

Құлағында жігітше ойнап дөненнің,
Қос ат алып, Қабе-ау, қайда жөнелдің.
Тау тұлғаңмен балаға ұқсап жеткенде,
Ықыласқа шын көңілден кенелдім.

Толық

Ульба жағасындағы кеш

  • 0
  • 0

Сол түнгі аспан тұнық тым,
Ән қалқыған жырақта.
Сол бір ғажап тымық тұн,
Қайталанбас бірақ та.

Толық

Қара шың

  • 0
  • 0

Бұлт үйіріліп, шоғырланған басына
Қара шыңның келіп тұрмын қасына.
Өн бойына ораныпты сұр тұман,
Тұрса керек, қараулығын жасыра.

Толық

Қарап көріңіз