Өлең, жыр, ақындар

Кама жағасында

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1287
Соққан самал айықтырды ойдан бір,
Жағалауда бір топ бала ойнап жүр.
Жасырмайды таңырқана қалғанын,
Дей ме әлде, "бөтен адам қайдан жүр..."
Жарасып тұр, мінездері өтімді, өр,
"Қане, ағалар, жел қайықпен өтіңдер.
Малту білсең қайықсыз-ақ толқында —
Жарысайық, қане қуып жетіңдер", — деп,
Күлгені көз алдымда баланың,
Құлаш ұрып толқынында Каманың...
Қайдан білсін ат жалында ойнаған,
Қайтпас, қайсар,
Батыл қызын даланың.
Кама жатыр жаймен ғана тербеліп,
Келбетімді, айбатымды көр келіп, —
Дегендей-ақ кербездене қалады,
Көк толқынға көп шыршалар өң беріп.
Кешіп тұрып катерменен Камасын,
Қызықтаймын орыстың кең даласын.
Кама емес, көңіл — көлде жүземін,
Дос жүрегі тауып жатыр жарасым.
Толқиды өзен,
Кең — Тайга тұтас тыныстап,
Қандай көркем!
Жанға жайлы тыныш шақ.
Қанша ма асау десе-дағы бұл Кама,
Прикамьені алақанда тұр ұстап!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолдар сыры

  • 0
  • 0

Қарт Кавказдың сапырылған бұлтындай,
Көңіл ойдан отыр енді тынбай...
Көзге таныс, көк шыңдардың қойнауы,
Қонып кеткен өр ақынның жұртындай.

Толық

Қиыласың

  • 0
  • 0

Қиыласың, домбыраңды шертші деп,
Тымық күнде дауыл тілеп, өрт тілеп.
Бұл өмірде қуанышты да, көкірегін
Қасіретпен қарс айырған дертті көп.

Толық

Шабыт

  • 0
  • 0

Тағдырдан шабыт тілеп жалынбаймын,
Мінезім бар өзімше жалындайтын.
Бермесін жиендікпен тартып алсам,
Несі бар, жақсы өлеңнің жазылмайтын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар