Өлең, жыр, ақындар

Тау аңғары

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4393
Сан жолдың тоғыстырған тарауларын,
Көріп пе едің құзар шың,
Тау аңғарын.
Нұрланады өзіне жинап алып,
Күннің алтын сәулесі, бояуларын.
Өзені анау құздардан құлаш ұрған,
(Сияқты қара бұрым — бұратылған).
Еркелігін асырған арудайын,
Ақша бұлт шың иығына
Тұр асылған.
Жетелеп бірін-бірі алып қашып,
Жатыр шынды толқындар
Жарып тасып.
Жартастар елең қылмай паңданады,
Мінез ғой, қалған оған қалыптасып.
Мақпал жаз ба, ұйтқыған —
Қырау қыс па,
Көңіл тынар, даладан бір ән құшса.
Құзар шындар еркесі кең даланың,
Қандай арман бар екен қыран құста.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғасады, таусылмайды көк белең

  • 0
  • 0

Шарық ұратын күндерді ойлап кеше бір,
Шындықты іздеп,
Шыр айналды жас өмір...
Жамағаттың жайлауларын мекендеп,

Толық

Болғар қызы

  • 0
  • 0

Аспан — теңіз,
Бұлт — толқыңдар аунайды.
Жамырасып,
Қақтығысып, қаулайды.

Толық

Ертең қиып кетерсің

  • 0
  • 0

Толы тағам: әні қызым, әні бал,
Ал жолаушым, шөлдеп келдің қанып ал.
Бұл ауылдың сұлу қызы тағы бар,
Ақын жігіт — жерің осы танылар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар