Өлең, жыр, ақындар

Асау

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1843
Шың баурайы бұйығады дым бүркіп,
Тығылады қою тұман
Шыңға үркіп.
Бұның бәрі жылқышыға түк емес,
Үйретіп жүр асауларды шыңғыртып.
Жаужүрек боп өскен олар жастан-ақ,
Жалында ойнар жабағының ноқталап.
Ойнақ салып сыртқа шықса сәйгүлік,
Қайырады құрықпенен қақпалап.
Шыңғырады, асау шыңға өрлейді,
Долданады, көкке ыршиды, терлейді.
Дүлей күшке сенгенменен бірақ та,
Жылқышы оған енді ерік бермейді.
Қалшылдайды ашу билеп денесін,
Шырқырайды шақырғандай енесін.
Енді тіптен тулағаннан не пайда,
Құрық түсті, көнбесең де
Көнесің...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң

  • 0
  • 0

Арайлы таң, қарайды таң сұқтанып,
Түн жадырап ашты қою кірпігін.
Жылтырады жасыл құрақ шықтанып,
Нәзік бұтақ жәйді алақан бүршігін.

Толық

Қабір басында

  • 0
  • 0

Анашым!
Болармысың енді де алаң,
Күн туды көретұғын елді де аман.
Арада отыз жылды сабылдырып,

Толық

Қаратал әсерлерінен

  • 0
  • 0

Ел екенбіз ежелден-ақ туысқан,
Кезі бар ма арамыздың суысқан.
Салты менен қалпы бірге ағайын,
Нарын мен ет —

Толық

Қарап көріңіз