Өлең, жыр, ақындар

Асау

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1619
Шың баурайы бұйығады дым бүркіп,
Тығылады қою тұман
Шыңға үркіп.
Бұның бәрі жылқышыға түк емес,
Үйретіп жүр асауларды шыңғыртып.
Жаужүрек боп өскен олар жастан-ақ,
Жалында ойнар жабағының ноқталап.
Ойнақ салып сыртқа шықса сәйгүлік,
Қайырады құрықпенен қақпалап.
Шыңғырады, асау шыңға өрлейді,
Долданады, көкке ыршиды, терлейді.
Дүлей күшке сенгенменен бірақ та,
Жылқышы оған енді ерік бермейді.
Қалшылдайды ашу билеп денесін,
Шырқырайды шақырғандай енесін.
Енді тіптен тулағаннан не пайда,
Құрық түсті, көнбесең де
Көнесің...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн

  • 0
  • 0

Түн.
Мен ғана ояу, сергекпін,
Ойлар мені мазалайды тербеп тым.
Түсінем ғой заңдарын бұл өмірдің,

Толық

Құшағында

  • 0
  • 0

Қызғанбашы менен сол,
Заңғар көкті қыраным.
Мен үшін ол әзірге арман,
Ал сен үшін тұрағың.

Толық

Батыр қала

  • 0
  • 0

Ленинград,
Батыр қалам!
Атайды мақтанышпен
Атыңды адам.

Толық

Қарап көріңіз