Қазықұрт

"Басында кеме қалған" Қазықұрт па,
Көрмей-ақ жетіп жатар назы жұртқа.
Қабыл ал сәлемімді ала келген,
Жүректің сен деп шерткен сазын ұқ та.
Мына отырған Қазықұрт халқы ма еді,
Қашаннан құштар еткен салты мені.
Атына сәулеті сай жарасады,
Уа, жұртым,
Жүзің неткен жарқын еді.
Бұлдырап қалып жатыр жарысқан күн,
Еңбек, Мерей,
Өзіңмен табысқан мың.
Замана өр тұлғаңды сомдап соққан,
Сен бір қайнар бұлағы —
Табыстардың.
Қазықұрт,
Қандай көркем, құнарлы едің,
Көркемдігің болмаса ұнар ма едің.
Осынау халқым сүйген ұлы тауда,
Шайқалмайтын — Шынар боп тұрар ма едім.

---