Өлең, жыр, ақындар

Мұңданба

  • 17.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1837
Айтшы ақыным,не ұтасың,
Сағың сонша сынғанда.
Жұртың сыйлар барда атың,
Жабырқама,
Мұңданба.
Айтшы, ақыным, не ұғасың,
Сағың сонша сынғанда.
Қарашы анау, қар жамылған,
Қайсар,
қарлы,
шыңдарға.
Айтшы, ақыным,не ұтасың,
Сағың сонша сынғанда.
Бұлттың жасын құрғататын.
Күш бар,
Бұйра құмдарда.
Бекерге сен қамығасың,
Кеудеңде асау сыр барда.
Өмір жүгін көтермесең,
Төзе алмассың
Сындарға.
Қарашы анау, гүлі өртең,
Жайсаң,
Жасыл шындарға.
Күлкінің де қадірі мол,
Жүрегіңде мұң барда...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоштасу

  • 0
  • 0

Кешегі көп күдік пен күмән қалып,
Қолымыз жетті,
Тәубе бұған да анық.
Көне жұрт!

Толық

Аппасионата

  • 0
  • 0

Құшағы толғандай бір лала гүлге,
Шалқыды даласымен бала бірге.
Бетховеннің құдіретті сазды әуені
Жетелеп жолаушыны барады үйге.

Толық

Бір шыбық

  • 0
  • 0

Еске еріксіз түсіретін түз гүлін,
Албырт едік елеңдеген біз бұрын.
Зымыраған уақыт па әлде белгісіз,
Сол күндердің тыныштығын бұзды кім.

Толық

Қарап көріңіз