Өлең, жыр, ақындар

Әнші шофер

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1765
Құстай қомдап шофер жігіт иығын,
Әнге қосты даланың жез киігін.
Алдына алып тербеткендей болды бір
Сырымбеттің бұлт жетпейтін биігін.
Сағыныштың тербегендей мұң-легін,
Сиқыр саусақ басты сырнай тілдерін.
Мақпал дауыс маужыратты даланы,
Қандай әсем,
Қандай сазды түндегі үн!
Назды мұңға,
Сазды жырға бөлеп бір,
Орны бүгін сол әншінің бөлек тұр.
Туған жердің тынбай кезген даласын,
Беті қайтпас жолбарыс қой,
Демек бұл!
Әнмен бірге тізгінді тең басқарып,
Қажет болса жортады түн жастанып.
Еңбегімен елеңдетіп ел-жұртын,
Талантымен келе жатыр тас жарып.
Өнер десе құс ұшырмай басынан,
Қанат қақты сан қияға жас ұлан.
Сарыарқаның саф алтындай дәні мен
Сал Біржанның әнін бірге тасыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанымның жапырағын сілкіндіріп

  • 0
  • 0

Қапыда қалмасын деп күлкің бұғып,
Кеудеме қиқулаған дүрсіл кіріп,
Жүремін бар ойымды ортаға сап,
Туған ел!

Толық

Тырналар

  • 0
  • 0

Оралды тағы тырналар,
(Оралмақ солай жылда олар).
Ұқсайды кейде қайыққа
Бетімен көлдің сырғанар.

Толық

Гүлданай

  • 0
  • 0

Бір қыз бар сол ауылда қара бұрым,
Бірге өткізген сонау бір балалығын.
Егіске барғанында талай рет,
Жинап әкеп беретін дала гүлін.

Толық

Қарап көріңіз