Өлең, жыр, ақындар

Әнші шофер

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1794
Құстай қомдап шофер жігіт иығын,
Әнге қосты даланың жез киігін.
Алдына алып тербеткендей болды бір
Сырымбеттің бұлт жетпейтін биігін.
Сағыныштың тербегендей мұң-легін,
Сиқыр саусақ басты сырнай тілдерін.
Мақпал дауыс маужыратты даланы,
Қандай әсем,
Қандай сазды түндегі үн!
Назды мұңға,
Сазды жырға бөлеп бір,
Орны бүгін сол әншінің бөлек тұр.
Туған жердің тынбай кезген даласын,
Беті қайтпас жолбарыс қой,
Демек бұл!
Әнмен бірге тізгінді тең басқарып,
Қажет болса жортады түн жастанып.
Еңбегімен елеңдетіп ел-жұртын,
Талантымен келе жатыр тас жарып.
Өнер десе құс ұшырмай басынан,
Қанат қақты сан қияға жас ұлан.
Сарыарқаның саф алтындай дәні мен
Сал Біржанның әнін бірге тасыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аппассионата

  • 0
  • 0

Құшағы толғандай бір лала гүлге,
Шалқыды даласымен бала бірге.
Бетховеннің құдіретті —
Сазды әуені

Толық

Әке жұрты

  • 0
  • 0

Шыққанда Талқыны асып,
Кезеңге бір,
Құйылып қолқа — жүрек, өзенге нұр.
Сайрамның жанарынан жас жаңбырлап,

Толық

Құтты мекен

  • 0
  • 0

Жатырсың кең көсіліп, құтты мекен,
Жаныңды біреу мендей ұқты ма екен.
Сыңғырлаған бұлақтың сұлу үнін,
Құмартқанда кәусардай жұтты ма екен.

Толық

Қарап көріңіз