Құрдасқа

Мен сенімен құрдаспын түйдей жасты,
Құрдас үшін көңілде жүрмейді ащы.
Ащы мінез,
Ащы сөз,
Ащы тілек
Сабағынан солдырар гүлдей жасты.
Өссе екен деп осылар мықты болып,
Көкірекке гүл-көктем шықты қонып.
Өтті талай қаңтар да алаңдатып,
Талай жүгін өңгеріп өтті көлік...
Талай жаз кеп жадырап,
Төкті шуақ,
Талай күз кеп,
Тырналар кетті шұбап.
Талай тартыс,
Талай мұң торлап өтті,
Төзім шіркін бәріне жетті шыдап.
Өстің құрдас,
Ойлының біреуі боп,
Ойлы жанға халқының тілеуі көп.
Жанбай кеткен жұлдызы әкелердің
Кетті ме екен тұтатып жүрегіңе от.
Тілеуіңді шын тілеп,
Халық сүйді,
Құшағында мақпал түн талықсиды.
Саған беріп Алатау ақ батасын,
Құмарлықтан арулар жанып-күйді.
Басып өткен асулар,
Жатыр сұрлеу,
Сырлы жанды бола ма батылсыз деу?..
Халқы сүйген адамды хан көтеріп,
Ондай ерді мүмкін бе ақын сүймеу?!.
Мен сенімен құрдаспын түйдей жасты,
Құрдас үшін көңілде жүрмейді ащы.
Ащы мінез,
Ащы сөз,
Ащы тілек
Сабағынан солдырар гүлдей жасты.
* * *
Көтеріп адамдықтың жүгін өрден,
Бүкпесіз сырласасың бүгін елмен.
Әзіңнен асқан шебер ақын бар ма
Өмірдің алуан сырлы жырын өрген.
Түнімен терезеңнің шамы сөнбей,
Өртендің өр кеудеңнің намысы өлмей,
Дүние кетер еді гүл-гүл жайнап,
Ақынның болса егерде бәрі сендей.
Жұртқа аян даралығың,
Дарқандығың.
Жан сүйер досың қанша,
Қалқам, күнім,
Нық басып ұлы жерді аяғыңмен,
Тұрғандай шынды арқалап арқаң бүгін

---