Өлең, жыр, ақындар

Балкондағы гүл мұңы

  • 23.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5569
Қалайша қырда өскен боп түс көрмейін,
Қалайша оянғанда тістенбейін.
Таңғы нұрға тапшы екен батыс балкон,
Күннің нұры түседі түстен кейін.
Далада жайқалуға жаралмаған
Жаныма таңның нұры таралмаған.
Шығыстан соққан самал,
сұранамын,
Түн ішінде оңаша орал маған!
Қара жерден жайқала,
шаншыла әрі
Шыға алмадым.
Айналам — әнші бәрі.
Тыңайтқышты топырақ —
мекенімде
Билемеді жаңбырдың тамшылары.
Айтылмады әңгімем желге менің.
Жапырағым жетпеді жерге менің.
Жағадағы қайықтай балкондарда
Жалғыздықтан қалтырап, тербелемін.
О, адамдар!
Сәулесін бетіме Күн
Түсірмейді.
Солды енді от реңім.
ұрығымды жиып ап осы күзде
Кең далаға шашыңдар,
Өтінемін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәрт көңіл

  • 0
  • 0

Иншалла, қолымда жақсы зат болса,
Жарлы, мұқтаж жандарды жарылқауға жететін,
Жаны мұңды жандарды бақыттырақ ететін.
Таразыға тартылмас, өлшенбейтін өлшеммен,

Толық

Өкпе

  • 0
  • 0

Жүрегің тастан ба еді, мұздан ба еді,
Әлде менен жақын бір қыз бар ма еді?
Көңілімді суыттың үнсіз қалып,
Мен де айналсам жұмбаққа қызғанба енді!

Толық

Өң мен түс

  • 0
  • 0

Қызыл бидай, ақкүріш,
Қырман боп үйдің ішінде,
Төгіліп тастап жатты ырыс
Түнімен менің түсімде.

Толық

Қарап көріңіз