Өлең, жыр, ақындар

Туған жердің бұлағы

  • 02.09.2018
  • 0
  • 1
  • 24033
Толқыны асыр салған бағы қырда,
Керемет бұлқыныс бар ағынында.
Соқтырған жүрегімді қанымдайсың,
Тулаған алпыс екі тамырымда.
Жалтақтап басқа жаққа бұрылмайсың,
Жүретін жолың да айқын,
Жырың да айқын.
Төгіліп күлте жалы күн астында.
Күмбірлеп,
Кісінеген құлындайсың.
Құясың езің туған Ана-көлге,
Болады сені сәби бала деуге.
Түн бойы дөңбекшимін әзіңе ұқсап,
Бауырымды басып жатып қара жерге.
Жағасын самалымен желпіп-желпіп,
Балауса көк құрағын желкілдетіп,
Аңсаған арманымның дариясына
Өзімше құйсам екен еркін жетіп!
Жетем бе дегеніме,
Шыңға шығып,
Немесе,
Жоғалам ба, құмға сіңіп.
Адасып тұмандарда,
Кетем бе әлде,
Кеудеме адамға айтпас сыр жасырып.
Көз жасын тағдыр-дауыл үріп төккен,
Адасқан талай бұлақ,
Құрып кеткен...
Бөгде елдің мұхитына құйылғанша,
Арман жоқ,
Өз шеліме сіңіп кетсем!
Толқыны асыр салған бағы қырда,
Керемет бұлқыныс бар ағынында.
Соқтырған жүрегімді қанымдайсың
Тулаған алпыс екі тамырымда!



Пікірлер (1)

Секрет

Күшті

Пікір қалдырыңыз

Халық әні

  • 0
  • 0

Халықтың аялаған әні,
Барады аспанға өрлеп аруағы.
Кім айтар, ел өнерге жарымады,
Табылар, тал бойынан бәрі-дағы.

Толық

Мен неге кеш ұқтым...

  • 0
  • 0

Барады бұлттарды кешіп күн,
Сәулесі жер бетін есіп мың.
Далада еркіндеп өсіппін,
Жыл озды мен біраз кешіктім.

Толық

Өлеңмен әлдилеп

  • 0
  • 0

Өткен күнге тіл қатып сыр кешіп ем,
Мұң-зар көшіп жатыпты-ау, қыр төсінен.
Құйылып құз-қиядан бір әсем күй,
Қазақтың ән өріпті күркесінен.

Толық

Қарап көріңіз