Өлең, жыр, ақындар

Құштарлық

  • 03.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1939
Алатауға қонған бұлт,
Жауып барып ашылды,
Қасқа бұлақ,
Көк өзен,
Шабыттанып тасынды.
Шым-шытырық тірліктен —
Оралған ой басыма
Түн ұйқымды төрт бөліп,
Берекемді қашырды.
Өзіме де сол керек,
Тұла бойым құмарлық.
Құмарлықты мойныма,
Тағып алғам тұмар ғып.
Тымырайған дүниенің құпиясын білсем деп,
Отырамын қылт еткен құбылыстан сыр андып.
Өзімді-өзім алдаймын,
Бір үмітті шырға ғып.
Және соның жолында жүгіремін зыр қағып.
Кейде тіпті жығылып,
Қалатын да жайым бар,
Қым-қуыт боп шатысқан,
Қиялыма шырмалып.
* * *
Құмарлықтың көкесі деп білем тек құштарлық,
Көлге қарай аққулар,
Құштарлана ұшқан жұп.
О, құштарлық,
Құштарлық!
Жап-жас ана бөпесін әлдилейді өбектеп.
Қысқа түннің ішінде үш оянып,
Үш қалғып.
О, құмарлық,
Құмарлық,
О, құштарлық,
Құштарлық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнге қосып..

  • 0
  • 1

Сағынармын, әнге дағы қосармын,
Сағыныштың бал шарбатын тосар күн.
Сағыныштан қайран төзім талықсыр,
Төзім деген —

Толық

Ауыл әсерлі

  • 0
  • 0

Өзіңе келсем шаттанам,
Бөленіп көңіл күйге бір.
Жадырап, жайнап аттанам,
Өнгендей болып үйге гүл.

Толық

Ауыл барсаң

  • 0
  • 0

Ауыл барсаң,
Тауларын аралай бар,
Қаптап өскен қарсы алар қарағайлар.
Күнше күліп бөбектер шықса алдыңнан,

Толық

Қарап көріңіз