Өлең, жыр, ақындар

Құштарлық

  • 03.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1800
Алатауға қонған бұлт,
Жауып барып ашылды,
Қасқа бұлақ,
Көк өзен,
Шабыттанып тасынды.
Шым-шытырық тірліктен —
Оралған ой басыма
Түн ұйқымды төрт бөліп,
Берекемді қашырды.
Өзіме де сол керек,
Тұла бойым құмарлық.
Құмарлықты мойныма,
Тағып алғам тұмар ғып.
Тымырайған дүниенің құпиясын білсем деп,
Отырамын қылт еткен құбылыстан сыр андып.
Өзімді-өзім алдаймын,
Бір үмітті шырға ғып.
Және соның жолында жүгіремін зыр қағып.
Кейде тіпті жығылып,
Қалатын да жайым бар,
Қым-қуыт боп шатысқан,
Қиялыма шырмалып.
* * *
Құмарлықтың көкесі деп білем тек құштарлық,
Көлге қарай аққулар,
Құштарлана ұшқан жұп.
О, құштарлық,
Құштарлық!
Жап-жас ана бөпесін әлдилейді өбектеп.
Қысқа түннің ішінде үш оянып,
Үш қалғып.
О, құмарлық,
Құмарлық,
О, құштарлық,
Құштарлық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ар жүгі

  • 0
  • 0

Басына Естай ақын бардым міне,
Адамға жеңіл ме екен ардың жүгі.
Естайдың Жайқоңыры желе-жортты,
Батқандай арқасына жардың мұңы.

Толық

Ақ боран

  • 0
  • 0

Мұнау жаным ұнатады ақ боранын даланың,
Дала ғажап үн қатады уіліндей баланың.
Ысқырады жылқышыдай ат ойнатқан жондар да,
Төгіп-төгіп құбылтады күй қанатын дала мың.

Толық

«Тәңір көпір» жолдары

  • 0
  • 0

Жанама тас,
Жақпар шың таудың жолы,
Төнеді төбесінен зәулім көгі.
Шыңы бұлтқа оранып шығандаған,

Толық

Қарап көріңіз