Өлең, жыр, ақындар

Гүлбахор

  • 03.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1465
Жаны нәзік,
Үлбірек мақтасындай,
Сазы нәзік
Айтатын жатқа тынбай,
Үні нәзік
Сайрампаз бұлбұлыңдай,
Қағып көрші жүректің қақпасын жай.
Қара шашы төгілген жібектейін,
Жанарына тұндырған Нурек көлін.
Ақша жүзі алаулап нұрланғанда
Тарқатады талайдың жүрек шерін.
Қияқ қасты,
Айқасқан қалың кірпік
Жібермей ме жігіттің жанын жылытып,
Сұлулығын әсемдеп сыңғыр күлкі,
Салтанатқа тұрғандай малындыртып.
Бар мінезі бойына жарасымды,
Еркелігі есті алған бала сынды.
Шын періште – Фарсының сол сұлуы
Тал бойына тоғытқан бар асылды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір

  • 0
  • 0

Өзі де өмірімнің көрікті өлең.
Мен оның талай қырын көріп келем.
Көңілім көктем дейін көлкіп жатыр,
Тасқындай толқын атып көбіктенем.

Толық

От боп жанып

  • 0
  • 0

Барып едім, от боп жанып, ыссылап,
Салқын екен, сіз тұрған жақ, мұздатты.
Сақылдаған тау өзенін ішіп ап,
Әжімдері қатпар-қатпар күз жатты.

Толық

Биіктік

  • 0
  • 0

Жетем деп ілгері ұдайы ұмтыламын,
Бұл өлең таптырмай-ақ жүр тұрағын.
От жүректі қамшылап ойқастайды,
Дәл түсірмей жаныңа күн шуағын.

Толық

Қарап көріңіз