Өз жүгін жеңілдетпей өтер өлең

Замана келбетін-ай тұлғаланған,
Арылмас күндері де күйге оранған.
Сыңқылдап аққулары,
Аппақ айдын,
Асыға күтулі екен күндері алдан.
Керектің жанға бәрі табынардай,
Қолдарда отты күндер табы бардай.
Бұлқынса кекіректе бұлбұл сайрап,
Жүргенің тәтті арманнан арыла алмай.
Асау шақ құрық тимей,
Ойнақтаған,
Көп екен қуанышын. тойлатпаған.
Соншама арындайсың,
Ағындайсың,
Ағысқа ілесе алмай, ойлап қалам!
Болған соқ әлі де алыс асар белім,
Келмейді үндемесем,
Бәсеңдегім.
Өлеңнің жүгін арттым,
Тартам өрге,
Дәм-тұзым таусылғанша қашан менің.
Қиял көп,
Қияндарға жетелеген,
Өрісті ойларға да жетеді өрең.
Жылдардың жетегіне ырық бермей,
Өз жүгін жеңілдетпей өтер өлең!
* * *
Сергі, көңіл,
Серпіл, жыр.
Серуен құр,
Еркін жүр.
Сенсіз жерде мен бір тұл,
Саған берген сертім — бұл!
Сергі, көңіл,
Серпіл, жыр.
Самал жел бол,
Желпіндір.
Менің жұпар бағымда
Алаңдамай еркін жүр!
Ойхой,
Көңіл-құлыным!
Қандай қызық қылығың.
Тастамасын ешқашан
Тағдыр саған құрығын!

---