Мен қазақ баласымын

Тербейді бойымды тұнық сырлар,
Жүрегімде толып жатқан түрлі жырлар.
Айқайлап шартарапқа жар саламын,
Мен бүгін қазағым деп жыр жазамын!

Өкінбеймін қаным қазақ болғанына,
Өмірге қазақ атын жазғаныма.
Сірə да бұл ғаламда ел жетпейді,
Қазақтай кең байтақ ен далама!

Мен-қазақ баласымын, жаным нəзік,
Дегенмен сөзім өткір, ойым анық.
Көкейде толып жатқан сұрақтарды,
Ақ қағазға бүгін міне жыр ақтарды.

Тəуелсізбіз, егеменді елміз бүгін,
Шаңырақ та, кереге де бəрі бүтін.
Он жеті миллион халқы бар Қазақстан,
Өз тілін ақсаңдатпай жүрсе-ау шіркін!

Біз өсеміз, өнеміз, өркендейміз,
Тəуелсіз елімізді мекендейміз.
Бірақ та тілімізді түземесек,
Қалайша алдыға біз жетелейміз?!

Болашағы қазақтың біздерміз ғой,
Ата-баба қалдырған іздерміз ғой,
Тілімізді бүгінде жөндемесек,
Қазақ аты қалайша өркендемек?!

---