Өлең, жыр, ақындар

Төркін

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 4312
Алдымнан жүгіре шықты бұлақтарың,
Дала ұсынды мақтадай гүл аппағын.
Сипайды салқын самал саусағымен,
Ақынға келді ме әлде сыр ақтарғың?
Көңіл – дағы тым сергек алып ұшпа,
Әлде бір көптен жүрген сағыныш па?
Әлде бір көптен күткен өңім бе едің,
Естуге бір құмартқан жазы қыста?
Сұрамаймын жаныма бер тыным деп,
Неге, маңдай, бұлайша тершідің кеп?
Жүректі елжіретіп жіберді ме,
Үзіліп шыққан дауыс "төркінім", деп?
Біте бермес далаға бұндай көрік,
Бір толқын жүрегімді тынбай көміп.
Мен тұрмын келбетіңе қимай қарап,
Алысқа ұзатылған қыздай көріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіліме күй орап

  • 0
  • 0

Көздеп мені атса – дағы қиянат,
Күндеп барып батса да күн қиялап.
Жүреді арман көңіліме ұялап,
Жабырқасам жадыратып күй орап.

Толық

Ар жүгі

  • 0
  • 0

Басына Естай ақын бардым міне,
Адамға жеңіл ме екен ардың жүгі.
Естайдың Жайқоңыры желе-жортты,
Батқандай арқасына жардың мұңы.

Толық

Сарқырама қасында

  • 0
  • 0

Такаббар,
Талқы тауы көк тіреген!
Сол тауда қыран құстар кеп түлеген.
Еркесі сияқты еді,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер