Өлең, жыр, ақындар

Төркін

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 4400
Алдымнан жүгіре шықты бұлақтарың,
Дала ұсынды мақтадай гүл аппағын.
Сипайды салқын самал саусағымен,
Ақынға келді ме әлде сыр ақтарғың?
Көңіл – дағы тым сергек алып ұшпа,
Әлде бір көптен жүрген сағыныш па?
Әлде бір көптен күткен өңім бе едің,
Естуге бір құмартқан жазы қыста?
Сұрамаймын жаныма бер тыным деп,
Неге, маңдай, бұлайша тершідің кеп?
Жүректі елжіретіп жіберді ме,
Үзіліп шыққан дауыс "төркінім", деп?
Біте бермес далаға бұндай көрік,
Бір толқын жүрегімді тынбай көміп.
Мен тұрмын келбетіңе қимай қарап,
Алысқа ұзатылған қыздай көріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

"Қызбөктер"

  • 0
  • 0

Кез еді кеш батуға ыңғайланған,
Шоғыр бұлт көк жиекте түр байланған.
Кім білсін ол да мені сағынды ма,
Қара орман қолын бұлғап шулайды алдан.

Толық

Ұсул

  • 0
  • 0

Біле тұрып мол сиқырын ұсулдың,
Аяулы жан, неге сонша қысылдың.
Бұратылған биің менен ақынға,
Ұйғырымның сый-құрметін ұсындың.

Толық

Өз жүгін жеңілдетпей өтер өлең

  • 0
  • 0

Замана келбетін-ай тұлғаланған,
Арылмас күндері де күйге оранған.
Сыңқылдап аққулары,
Аппақ айдын,

Толық

Қарап көріңіз