Өлең, жыр, ақындар

Төркін

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 4239
Алдымнан жүгіре шықты бұлақтарың,
Дала ұсынды мақтадай гүл аппағын.
Сипайды салқын самал саусағымен,
Ақынға келді ме әлде сыр ақтарғың?
Көңіл – дағы тым сергек алып ұшпа,
Әлде бір көптен жүрген сағыныш па?
Әлде бір көптен күткен өңім бе едің,
Естуге бір құмартқан жазы қыста?
Сұрамаймын жаныма бер тыным деп,
Неге, маңдай, бұлайша тершідің кеп?
Жүректі елжіретіп жіберді ме,
Үзіліп шыққан дауыс "төркінім", деп?
Біте бермес далаға бұндай көрік,
Бір толқын жүрегімді тынбай көміп.
Мен тұрмын келбетіңе қимай қарап,
Алысқа ұзатылған қыздай көріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарауытты

  • 0
  • 0

Көбіне тудырса да жатқа күдік,
Әлдеқайда алысқа аттап үміт.
Жүретін сол құлыны соқа сүйреп,
Қарғадай боп қалқиып атқа мініп.

Толық

Түнгі шумақтар

  • 0
  • 0

Елтідім мен сол күні,
Жұпар ауа исіне.
Ұқсап бір кеткен айналам
Тебіренген күйшіге.

Толық

Жалғыз ағаш

  • 0
  • 0

Қара жолдың үстінде,
Кеудесін тасқа ұрғылап.
Ескерусіз ешкімге,
Жататын ағып бір бұлақ.

Толық

Қарап көріңіз