Өлең, жыр, ақындар

Кеудеде үнсіз ұдай

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1564
Кеудеде үнсіз ұдай дүрсіл қағып,
Тебіренбей сезіммен тұрсың неғып.
Сөндің бе, жанбай жатып, жалындамай,
Күйкі өмір күйбеңімен жүрсің лағып.
Қайда сол бір кездерің жалын атқан,
Бар еді ғой бір мөлдір жарып аққан.
Долы желге үздіріп қызғалдағын,
Төкті ме екен, әлде ерте көрін ақпан.
Теңіздей кейде тыншып қалушы едің,
Кейде толқып деміңді алушы едің.
Махаббаттың жалынды алауында
Үнсіз ғана жалындап жанушы едің.
Кейде бір соғатынсың дауыл болып,
Төгетінсің нөсерлі жалын болып.
Қайда сол бір найзағай жарқылдайтын,
Жүр ғой сені сөндіге жауың жорып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іздерсің сонда

  • 0
  • 0

Ауылға, достар, ал кеттім,
Серігім болар кімің бар.
Келеді кейде әндеткім,
Соны ұғып жұлдыз жымыңдар.

Толық

Шыңынан Бүркіттінің қарап едім

  • 0
  • 0

Байқатпай бір көргенге сындарлы ісін,
Тапжылмай,
Көрсетсе де жылдар күшін,
Үйіріп сұлулықты бір өзіне,

Толық

Түркістан

  • 0
  • 0

Толассыз күндер өтеді кіл,
Өтеді айлар, өтеді жыл.
Қаратаудан асырып көшіп,
Үдере көшкен Бабалардың —

Толық

Қарап көріңіз