Өлең, жыр, ақындар

Кеудеде үнсіз ұдай

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1576
Кеудеде үнсіз ұдай дүрсіл қағып,
Тебіренбей сезіммен тұрсың неғып.
Сөндің бе, жанбай жатып, жалындамай,
Күйкі өмір күйбеңімен жүрсің лағып.
Қайда сол бір кездерің жалын атқан,
Бар еді ғой бір мөлдір жарып аққан.
Долы желге үздіріп қызғалдағын,
Төкті ме екен, әлде ерте көрін ақпан.
Теңіздей кейде тыншып қалушы едің,
Кейде толқып деміңді алушы едің.
Махаббаттың жалынды алауында
Үнсіз ғана жалындап жанушы едің.
Кейде бір соғатынсың дауыл болып,
Төгетінсің нөсерлі жалын болып.
Қайда сол бір найзағай жарқылдайтын,
Жүр ғой сені сөндіге жауың жорып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аппасионата

  • 0
  • 0

Құшағы толғандай бір лала гүлге,
Шалқыды даласымен бала бірге.
Бетховеннің құдіретті сазды әуені
Жетелеп жолаушыны барады үйге.

Толық

Қиял шындығы

  • 0
  • 2

Естігенде аспан жайлы ертегі,
Қиял теңіз бір шайқалып қалатын.
Жүрегімді қуанышты үн шертеді,
Арман, арман, қақты биік қанатын.

Толық

Желі басында

  • 0
  • 0

Қарап қалдым, желідегі құлынға,
Желбіреген жалы ұқсайды тұлымға.
"Құлыным", — деп айналатын әз ана,
Қызын әрі ұлын да.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар