Баянжүрек
- 0
- 0
Қасиетті туған жер —
Баянжүрек,
Сусыған сәуле шашы,
Самал жібек.
Әнге қосып..
Сағынармын, әнге дағы қосармын,Сағыныштың бал шарбатын тосар күн.
Сағыныштан қайран төзім талықсыр,
Төзім деген —
Кең көсілген алып қыр.
Алып қырдың шығып кейде үстіне,
Үн қатамын тағдыр атты күштіге.
Күштіңменен күш сынасып көремін,
Жеңілмей-ақ табан тіреп келемін.
Өзің сақта, дауыстардан желге ұшқан,
Өзің сақта, қара күштен жер құшқан.
Өзің сақта,
Қалғаннан да тыныстап,
Мықтылықтан таулар өзін тұр ұстап.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Яссауи мазарындағы ой
- 0
- 0
Зар заман төгіп көзден бұршақтарын,
Кеудемде шағып кетті жыр шақпағын.
Тас қабырға, зәулім үй, бабам жайлы
Ақынға айтшы нендей сыр сақтадың.
Толқын құшағында
- 0
- 0
Мынау жатқан Түркістан Шағасы ма,
Қыз толқынды үйірген жағасына.
Мен дағы тұнығына жүзіп кеттім,
Жанымыз үнсіз ғана жарасуда.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
Қымбат
Өте тамаша туынды мен осы әнді орындағым келеді