Өлең, жыр, ақындар

Орамал

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2428
1
Есімде көкшіл орамал,
Есімде күнің сыйлаған.
Жақсылыққа жорамал,
Басқаға оны қимаған.
Қарадың ұзақ елжіреп,
Қарадым мен де қайрылып.
Орамал тұрды желбіреп,
Жол жатты екіге айрылып.
Көремін кейде кешкілік,
Күн талмаурап батады.
Баяғы жол ескіріп,
Жұрт сүрлеу деп атады,
Сарғая күтіп жатады...
2
Үміті өшті талайдың,
Жұбаныш болмас басқа жан.
Сарғайған жолға қараймын,
Тірі адам әлі баспаған
Кеудеде өшпес бір сезім,
Айтылған сол бір дос тілек.
Естіліп әлі тұр сөзің,
Дүрсілдеп соғып қос жүрек.
Сағынсам сені сарылып,
Түседі еске орамал.
Отырсам бірде тарылып,
Мойныма сен боп оралар.
Кірпіктен тамшы үзілді,
Талмаураған төзім бе.
Орамал жапты жүзімді,
Егілген кейбір кезімде.
Сусып түссе шашымнан,
Көтеріп жерден бүркендім.
О, достар, сенен жасырман,
Сол еді сәні күркемнің.
Дей көрме текке жорамал,
Дей көрме бұны тосын жай.
Аспан түстес орамал,
Аяулы сол бір досымдай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кезіп келем...

  • 0
  • 0

Кейде бұлт, кейде дауыл, кейде жаңбыр,
Тыныштар күні бар ма, мына жан бір.
Отырсам үйім қапас, ішім алау,
Дей ме әлде,

Толық

Шыңдағы шопан

  • 0
  • 0

Жатқанда құс қиқулап енді қонып,
Көктемге бір ерекше белгі болып,
Сәйгүліктер сабылған даласында
Мәз боп қайттым баладай,

Толық

Құштарлық

  • 0
  • 0

Алатауға қонған бұлт,
Жауып барып ашылды,
Қасқа бұлақ,
Көк өзен,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер