Өлең, жыр, ақындар

Жат елде

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1477
Өсіппін мен, сонау алыс — жат елде,
Өмір жолы жүріп барып, бұрылды.
Байласам да бұл өмірді қатерге,
Ата жолын қуған екем бұрынғы.
Тілегім шын орындалды, сендемін,
Азап жылдар қалды артта бұлдырап.
Мен тегінде зор үмітке сенгенмін,
Кеше ғана арман еді-ау, бүл бірақ.
Кезетінмін тау-тасыңды аралап,
Қиялменен қалсам бір сәт кезіге.
Тағдыр менің жүрегімді жаралап,
Болып еді, көп мұң айтқан кезі де.
Көргендерім енді міне ұмыт боп,
Белесі көп өмір жолы басталды.
Сан армандар құшақтайды күйіп кеп,
Шуақ күндей жадыратқан аспанды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Ашу

  • 0
  • 0

О, тәңірім, артық айтсам кешерсің,
Жан балам, неге мұнша кешігесің.
Әлде теріп жүр ме екен ол даладан,
Осынау екі "күшіктің" несібесін.

Толық

От боп жанып

  • 0
  • 0

Барып едім, от боп жанып, ыссылап,
Салқын екен, сіз тұрған жақ, мұздатты.
Сақылдаған тау өзенін ішіп ап,
Әжімдері қатпар-қатпар күз жатты.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер