Өлең, жыр, ақындар

Жат елде

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1297
Өсіппін мен, сонау алыс — жат елде,
Өмір жолы жүріп барып, бұрылды.
Байласам да бұл өмірді қатерге,
Ата жолын қуған екем бұрынғы.
Тілегім шын орындалды, сендемін,
Азап жылдар қалды артта бұлдырап.
Мен тегінде зор үмітке сенгенмін,
Кеше ғана арман еді-ау, бүл бірақ.
Кезетінмін тау-тасыңды аралап,
Қиялменен қалсам бір сәт кезіге.
Тағдыр менің жүрегімді жаралап,
Болып еді, көп мұң айтқан кезі де.
Көргендерім енді міне ұмыт боп,
Белесі көп өмір жолы басталды.
Сан армандар құшақтайды күйіп кеп,
Шуақ күндей жадыратқан аспанды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңырақ

  • 0
  • 0

Жанымды бір көргеннен жадыратқан,
Жер бар ма, шіркін, өтер Маңырақтан.
Бір кезде осы ауылда, осы маңда,
Естай да "Назқоңырын" аңыратқан.

Толық

Көрініс

  • 0
  • 0

Бүгін қандай табиғат жарасымды,
Бейне бір күліп тұрған бала сынды.
Бұрын-соң көрмегендей күйге салар,
Бойына жинап алып бар асылды.

Толық

Жүрекпен сырласу

  • 0
  • 0

Дейді маған дәрігерім, қозғалма,
Бірақ ақын ойланбайтын, кез бар ма.
Ақ палата ішіндегі тірлікпен,
Тағы да бір қимас күнім озды алға.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер