Күй қанаты көктемгі
- 0
- 0
Елеңдеймін дүбірге құлақ түріп,
Дүрліктірді даланы бұлақ күліп.
Күй қанатын сермеді көктем өзі,
Домбырасын дамылсыз бұрап тұрып.
Түтін...
Түтін.Көгілдір аспанды қаптаған,
Түтін, жалыны жанды аптаған.
Ұнаттым ошақтан ұшқан түтінді,
Басқа түтін, жат маған.
Түтін.
Ащы исі мұрын жарады,
Түтін, будақтап қалқып барады.
Кейбір көңілдерді қап-қара
Түтіндер жайлап алады.
Түтін.
Кейбір жанды ыстаған,
Жазды жайлап, қыс қыстаған.
Түтіндер тіпті жұқпайды,
Ол — ақкөңіл, күшті адам.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Cарқырама қасында
- 0
- 0
Такаббар,
Талқы тауы көк тіреген!
Сол тауда қыран құстар кеп түлеген.
Еркесі сияқты еді,
Өз жүгін жеңілдетпей өтер өлең
- 0
- 0
Замана келбетін-ай тұлғаланған,
Арылмас күндері де күйге оранған.
Сыңқылдап аққулары,
Аппақ айдын,
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі