Өлең, жыр, ақындар

Қош, ана

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 4029
Білмеймін, кеш пе еді, ерте ме еді,
Жас жаным кімге ұмсынып еркеледі.
Бақытын алыс кеткен іздей ме әлде,
Көңілім көп арманды шертеді енді.
Ол кезде бала едім ойланбаған,
(Армандауға өмірде тойған ба адам).
Көңілім шалқар болып шаттанушы ем,
Маңдайымнан бір сипап қойғанда анам.
Бүгін мен нені іздеймін, армандаймын,
Тау артып иығыма алғандаймын.
Ананың мол мейірін сағынам ба,
Көппін мен, бірақ жалғыз қалғандаймын.
Анажан, орның тіпті бөлек екен,
Адам асыл бәріне көнеді екен.
Ажал бізді тым ерте айырса да,
Атынды жырға мәңгі бөлеп өтем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құштарлық

  • 0
  • 0

Алатауға қонған бұлт,
Жауып барып ашылды,
Қасқа бұлақ,
Көк өзен,

Толық

Қонақ келді

  • 0
  • 0

Қонақ келді, атын ұста,
Төрге шақыр, жан аға,
Қарама оған ақсақал ма,
Әлде жап-жас бала ма.

Толық

Марқакөл

  • 0
  • 0

Көрген де, көрмеген бар Марқакөлді,
Атын естіп құштарым арта келді.
Алтайдың алтын арай ару көлі,
Алыстан арбап мені тарта берді.

Толық

Қарап көріңіз