Өлең, жыр, ақындар

Қош, ана

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 4255
Білмеймін, кеш пе еді, ерте ме еді,
Жас жаным кімге ұмсынып еркеледі.
Бақытын алыс кеткен іздей ме әлде,
Көңілім көп арманды шертеді енді.
Ол кезде бала едім ойланбаған,
(Армандауға өмірде тойған ба адам).
Көңілім шалқар болып шаттанушы ем,
Маңдайымнан бір сипап қойғанда анам.
Бүгін мен нені іздеймін, армандаймын,
Тау артып иығыма алғандаймын.
Ананың мол мейірін сағынам ба,
Көппін мен, бірақ жалғыз қалғандаймын.
Анажан, орның тіпті бөлек екен,
Адам асыл бәріне көнеді екен.
Ажал бізді тым ерте айырса да,
Атынды жырға мәңгі бөлеп өтем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл күйі

  • 0
  • 0

Қуанатын шақтар бар,
Мұңаятын шақтар бар.
Қуаныштан кеудеме —
Құлап жатыр

Толық

Есімде жас төгілтіп мұңайғаным

  • 0
  • 0

Есімде жас төгілтіп мұңайғаным,
Кеп-кеше қарғыс айтып "құдайға" мың.
Соның бәрі көңілден ұмыт болып,
Сенің айтқан, жаным-ау, ұнайды әнің.

Толық

Өтеді ғой бұл дәурен

  • 0
  • 0

Өтеді ғой бұл дәурен,
Әркімнің–ақ басынан.
Қайғысыздан —
Көңілі судай тасыған,

Толық

Қарап көріңіз