Өлең, жыр, ақындар

Қош, ана

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 4377
Білмеймін, кеш пе еді, ерте ме еді,
Жас жаным кімге ұмсынып еркеледі.
Бақытын алыс кеткен іздей ме әлде,
Көңілім көп арманды шертеді енді.
Ол кезде бала едім ойланбаған,
(Армандауға өмірде тойған ба адам).
Көңілім шалқар болып шаттанушы ем,
Маңдайымнан бір сипап қойғанда анам.
Бүгін мен нені іздеймін, армандаймын,
Тау артып иығыма алғандаймын.
Ананың мол мейірін сағынам ба,
Көппін мен, бірақ жалғыз қалғандаймын.
Анажан, орның тіпті бөлек екен,
Адам асыл бәріне көнеді екен.
Ажал бізді тым ерте айырса да,
Атынды жырға мәңгі бөлеп өтем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрініс

  • 0
  • 0

Бүгін қандай табиғат жарасымды,
Бейне бір күліп тұрған бала сынды.
Бұрын-соң көрмегендей күйге салар,
Бойына жинап алып бар асылды.

Толық

Әкеме хат

  • 0
  • 0

Айып етпе, есіме алам бүгін,
Өтті ғой ерке, тентек балаң күнім,
Асауға бас білмейтін құрық салып,
Арқалатты бір үйдің тәмам жүгін.

Толық

Түнгі шумақтар жүрекпен сырласу

  • 0
  • 0

О, жас жүрек,
Шалқыған шалқармысың,
Тулатасың кеудемнің шалқар күшін.
Әр толқының жатқандай

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар