Өлең, жыр, ақындар

Алатау

  • 09.09.2018
  • 0
  • 1
  • 2316
Күн сүйген биік шыңын Алатаудың,
Найзадай жақпар тасын жуған жауын.
Тәкаппар басын имес, қарт кеудесін
Қарашы, күміс қардың тұмшалауын.
Кешінде қоңыр салқын айлы жаздың,
Ойнақтап көк жүзінде қызғылт сағым.
Жарқ етіп күміс қанат көтерілген,
Көремін тас қиядан тау қыранын.
Ай жүзсе көкті сүзіп күлімсіреп,
Қарайды құмарлана гүл үлбіреп.
Жымың қағып жұлдыздар көзін қысса,
Бір желпінер масайрап, түн елжіреп.
Құланиек таң атса түндік түріп,
Бұлбұл да әнін сайрайды түрлендіріп.
Құласа сықылықтап құздан бұлақ,
Алатау жол береді басын иіп.



Пікірлер (1)

Ислам

Маган унады

Пікір қалдырыңыз

Ульба жағасындағы кеш

  • 0
  • 0

Сол түнгі аспан тұнық тым,
Ән қалқыған жырақта.
Сол бір ғажап тымық тұн,
Қайталанбас бірақ та.

Толық

Ақ Еділ

  • 0
  • 0

Ақ Еділ,
Асау Еділ,
Арындаған,
Ағыңнан бар ма кезең жарылмаған.

Толық

Дауыл

  • 0
  • 0

Ақ боран ба, ақ дауыл ма,
соғады – ай көп бұрқақтап,
Ақ періште, ақ көбелек,
аспан төсін жүр қаптап,

Толық

Қарап көріңіз