Өлең, жыр, ақындар

Алатау

  • 09.09.2018
  • 0
  • 1
  • 2692
Күн сүйген биік шыңын Алатаудың,
Найзадай жақпар тасын жуған жауын.
Тәкаппар басын имес, қарт кеудесін
Қарашы, күміс қардың тұмшалауын.
Кешінде қоңыр салқын айлы жаздың,
Ойнақтап көк жүзінде қызғылт сағым.
Жарқ етіп күміс қанат көтерілген,
Көремін тас қиядан тау қыранын.
Ай жүзсе көкті сүзіп күлімсіреп,
Қарайды құмарлана гүл үлбіреп.
Жымың қағып жұлдыздар көзін қысса,
Бір желпінер масайрап, түн елжіреп.
Құланиек таң атса түндік түріп,
Бұлбұл да әнін сайрайды түрлендіріп.
Құласа сықылықтап құздан бұлақ,
Алатау жол береді басын иіп.



Пікірлер (1)

Ислам

Маган унады

Пікір қалдырыңыз

Нева үстінде

  • 0
  • 0

Қайшы алысты шағалалар шарқ ұрып,
Нева лықсып, қарауытты жар тұнып.
Мойнын созып қарайды алыс Аврора,
Теңселемін сабырым сонша сарқылып.

Толық

Тастағы таңбалар

  • 0
  • 0

Басымырақ —
Аңыздан да шындығы,
Басымырақ —
Жақсылықтан сұмдығы.

Толық

Қиыласың

  • 0
  • 0

Қиыласың, домбыраңды шертші деп,
Тымық күнде дауыл тілеп, өрт тілеп.
Бұл өмірде қуанышты да, көкірегін
Қасіретпен қарс айырған дертті көп.

Толық

Қарап көріңіз