Өлең, жыр, ақындар

Жаным, сен жасымағын

  • 18.04.2015
  • 1
  • 2
  • 23304
Көбейте берме, жаным, шашың ағын,
Жаным, сен жасымағын, жасымағын,
Нөсерлетіп, бір сәтте басыламын,
Шашылады шұғылам, ашыламын.
Ұшқындарын жан-жаққа шашыратқан,
Кездерім бар кей-кейде жасын атқан.
Қара бұлтқа қара да басымдағы,
Күн шығады деп ойла осы жақтан.
Жанымның жақсы емес тыншығаны,
Тыншығанда жүрегім тұншығады.
Жасынымнан, жаным, сен сескенбегін,
Жай отының артынан күн шығады.
Жай отымды алыппын бәсеңдетін,
Есім кетіп қалыпты, есем кетіп.
Ақ жаңбырдың нұрына шомыла бер,
Нөсерлетіп алайын, нөсерлетіп.
Жаным, сен жасымағын, жасымағын!
Нөсерлетіп бұлттардан жай атылмай
Күн тымырсып тұрғанға ашынамын...



Пікірлер (2)

Камила

Өте керемет

Пікір қалдырыңыз

Пушкинмен қоштасу

  • 1
  • 5

Ал енді қоштасайық, сардар аға.
Мен ертең кетем ұшып сардалама,
Қыранның қырандығы - кең далада,
Қыранның қырандығы - тауда ғана.

Толық

Барлығы да менікі

  • 1
  • 4

Барлығы да менікі:
Мына дәуір, мына өмір,
Мынау аспан, мына күн.
Мына мұхит, мына жер -

Толық

Сен

  • 1
  • 5

Сен көрікті едің...
Көріктісің!
Баяғы бойыңдағы желік-күшің.
He істеймін десең-дағы еріктісің,

Толық

Қарап көріңіз