Ғасыр жарасы

Қазақта «Ғабиттер» көп,
«Ғабиден» көп,
Малданып ұлы есімге дәлиген тек.
Сәлем жоқ, сауқатта жоқ шіренеді,
Бауырым келіп тұрмын «ақ үйден» деп.

Бұл өзі жан-жағына қарай ма екен,
Кемсіту басқаларды жарай ма екен.
Мекені бөлке беттің «ақ үй» болса,
Біздің үй оған сонда қара үй ме екен.

Менсінбей басқаларға дікеңдеген,
Наданнан қампық қарын күтем не мен.
Халқымды талай ғасыр қансыратқан,
Бұл да бір жарасы ғой бітелмеген.

Халқымның бітелмеген жарасы көп,
Тілегім табылсыншы дауасы тек.
Бөлмейтін шығар бізді ана жақта,
Үйінің ағы менен қарасы деп!

---