Өлең, жыр, ақындар

Алтын бесік

  • 18.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2627
Қиялды Алтынбесік тербеді ме,
Көңіл кетті қанатын сермеді де.
Тасқындап қалайын бір нөсердейін,
Орамай тұрғанда жер жөргегіне.
Шақырды Алтынбесік — қиян дала,
Құйғытқан қия шаңнан қыран ғана.
Таралып сол бесіктің құндағынан,
Құйылып бара жатты күй арнаға.
Жайымен Алтынбесік шайқала ма,
Құйғыта ма жорғадай тайпала ма.
Барады екпіндетіп, еңселетіп,
Жолдардан кедір-бұдыр қайталама.
Туған жер, айналайын, Алтынбесік,
Жанымды жай таптырды–ау самал есіп,
Төсінде еркелетіп келесің сен,
Дедің бе, толқыныңды жүрсін кешіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағдыр

  • 0
  • 0

Басында тұрса да егер тұнып қайғы,
Мың есе үмітке адам жуықтайды.
Бауырына,
Досқа деген махаббаттың

Толық

Құрбым менің

  • 0
  • 1

Төл едік туған бір жылда,
Құлын тайдай тебіскен.
Тепкілеп төсін қырдың да,
Бір аяқ астан тең ішкен.

Толық

Гүлданай

  • 0
  • 0

Бір қыз бар сол ауылда қара бұрым,
Бірге өткізген сонау бір балалығын.
Егіске барғанында талай рет,
Жинап әкеп беретін дала гүлін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар