Өлең, жыр, ақындар

Алтын бесік

  • 18.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2337
Қиялды Алтынбесік тербеді ме,
Көңіл кетті қанатын сермеді де.
Тасқындап қалайын бір нөсердейін,
Орамай тұрғанда жер жөргегіне.
Шақырды Алтынбесік — қиян дала,
Құйғытқан қия шаңнан қыран ғана.
Таралып сол бесіктің құндағынан,
Құйылып бара жатты күй арнаға.
Жайымен Алтынбесік шайқала ма,
Құйғыта ма жорғадай тайпала ма.
Барады екпіндетіп, еңселетіп,
Жолдардан кедір-бұдыр қайталама.
Туған жер, айналайын, Алтынбесік,
Жанымды жай таптырды–ау самал есіп,
Төсінде еркелетіп келесің сен,
Дедің бе, толқыныңды жүрсін кешіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұсул

  • 0
  • 0

Біле тұрып мол сиқырын ұсулдың,
Аяулы жан, неге сонша қысылдың.
Бұратылған биің менен ақынға,
Ұйғырымның сый-құрметін ұсындың.

Толық

Күткен күндер

  • 0
  • 0

Сараңның жүрегінен шаттық үзіп
Тағы да ауыл кеші, жатты қызып
Зейнептің көңілі сонша қуанышты,
Аңсап күткен күндерден тапты қызық.

Толық

Шыңынан Бүркіттінің қарап едім

  • 0
  • 0

Байқатпай бір көргенге сындарлы ісін,
Тапжылмай,
Көрсетсе де жылдар күшін,
Үйіріп сұлулықты бір өзіне,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар