Өлең, жыр, ақындар

Алтын бесік

  • 18.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2306
Қиялды Алтынбесік тербеді ме,
Көңіл кетті қанатын сермеді де.
Тасқындап қалайын бір нөсердейін,
Орамай тұрғанда жер жөргегіне.
Шақырды Алтынбесік — қиян дала,
Құйғытқан қия шаңнан қыран ғана.
Таралып сол бесіктің құндағынан,
Құйылып бара жатты күй арнаға.
Жайымен Алтынбесік шайқала ма,
Құйғыта ма жорғадай тайпала ма.
Барады екпіндетіп, еңселетіп,
Жолдардан кедір-бұдыр қайталама.
Туған жер, айналайын, Алтынбесік,
Жанымды жай таптырды–ау самал есіп,
Төсінде еркелетіп келесің сен,
Дедің бе, толқыныңды жүрсін кешіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жердің бұлағы

  • 0
  • 1

Толқыны асыр салған бағы қырда,
Керемет бұлқыныс бар ағынында.
Соқтырған жүрегімді қанымдайсың,
Тулаған алпыс екі тамырымда.

Толық

Билікөл

  • 0
  • 0

Жатты алдымда толықсыған би көлі,
Кең далаға тартып кетті күй желі.
Ақ отаудың іргесінен қырларға,
Дүркірейді ән мен өлең түйдегі.

Толық

Жарық жұлдыз

  • 0
  • 0

Сол кеште бір жарық жұлдыз тұрды маздап көгімде,
Сан сырларды толқытты да өн үйірді көңілге.
Сол кеште бір салқын самал желпіп өтті ерекше,
Дүние дел-сал, түсім бе, әлде өңім бе.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар