Өлең, жыр, ақындар

Ақ толқындар шулайды

  • 20.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1956
Басты еңсені қалың ойлар — қорғасын,
Ұзақ жолдар сапарласым, жолдасым.
Россияның тәңірі болған — Петрдің,
Көріп тұрмын тақ пен тәжін, ордасын.
Сан алуан суық қолдар сұғанақ,
Сан алуан көздер тұр ма сығалап.
Паңданады бәріне де мән бермей,
Жазғы сарай, Фин қойнауы, шығанақ.
Ісіне де, күшіне де сенесің,
Дауыл ұйтқып теңселте ме кемесін.
Талқан еткен қараңғылық қақпасын,
Ашу емес, ақылыңмен жеңесің.
Қанаттары күн нұрына шағылып,
Шағалалар шаңқылдайды ағылып.
Ақ толқындар жарды құшып шулайды,
"Патшалардың патшасына" табынып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ боран

  • 0
  • 0

Мұнау жаным ұнатады ақ боранын даланың,
Дала ғажап үн қатады уіліндей баланың.
Ысқырады жылқышыдай ат ойнатқан жондар да,
Төгіп-төгіп құбылтады күй қанатын дала мың.

Толық

Құрбым менің

  • 0
  • 1

Төл едік туған бір жылда,
Құлын тайдай тебіскен.
Тепкілеп төсін қырдың да,
Бір аяқ астан тең ішкен.

Толық

Жетісуым

  • 0
  • 1

Жетісуым, жерің таулы, далаң жаз,
Көлдерінде қиқулаған балаң қаз.
Көріктісі – ай, көкорайлы алқаптың,
Көрген сайын көңіл шалқып, болам мәз.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар