Өлең, жыр, ақындар

Ақ толқындар шулайды

  • 20.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1855
Басты еңсені қалың ойлар — қорғасын,
Ұзақ жолдар сапарласым, жолдасым.
Россияның тәңірі болған — Петрдің,
Көріп тұрмын тақ пен тәжін, ордасын.
Сан алуан суық қолдар сұғанақ,
Сан алуан көздер тұр ма сығалап.
Паңданады бәріне де мән бермей,
Жазғы сарай, Фин қойнауы, шығанақ.
Ісіне де, күшіне де сенесің,
Дауыл ұйтқып теңселте ме кемесін.
Талқан еткен қараңғылық қақпасын,
Ашу емес, ақылыңмен жеңесің.
Қанаттары күн нұрына шағылып,
Шағалалар шаңқылдайды ағылып.
Ақ толқындар жарды құшып шулайды,
"Патшалардың патшасына" табынып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желі басында

  • 0
  • 0

Қарап қалдым, желідегі құлынға,
Желбіреген жалы ұқсайды тұлымға.
"Құлыным", — деп айналатын әз ана,
Қызын әрі ұлын да.

Толық

Айнабұлақ

  • 0
  • 0

Бір бастау ағып жатыр сайға құлап,
Бұны жұрт атайды екен "Айнабұлақ".
Бұралған бұрымыңдай жас арудың
Самалмен ырғалады майда құрақ.

Толық

Прикамье

  • 0
  • 0

Прикамье көнелердің көзіндей,
Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.
Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,
Ақ таңды да атырады көз ілмей...

Толық

Қарап көріңіз