Зәуреге барғанда
- 0
- 0
Қашан да ой арқалаған зіл-батпан,
Жолаушымын, арманына тіл қатқан.
Көңілінде алаңы көп бір жанмын,
Көкірегінде тынши алмай күй жатқан.
Ақ толқындар шулайды
Басты еңсені қалың ойлар — қорғасын,Ұзақ жолдар сапарласым, жолдасым.
Россияның тәңірі болған — Петрдің,
Көріп тұрмын тақ пен тәжін, ордасын.
Сан алуан суық қолдар сұғанақ,
Сан алуан көздер тұр ма сығалап.
Паңданады бәріне де мән бермей,
Жазғы сарай, Фин қойнауы, шығанақ.
Ісіне де, күшіне де сенесің,
Дауыл ұйтқып теңселте ме кемесін.
Талқан еткен қараңғылық қақпасын,
Ашу емес, ақылыңмен жеңесің.
Қанаттары күн нұрына шағылып,
Шағалалар шаңқылдайды ағылып.
Ақ толқындар жарды құшып шулайды,
"Патшалардың патшасына" табынып.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Төріне жүрегімнің ұя салған
- 0
- 0
Өрінде отырсам да Алматының,
Алыстағы езіңмен жалғас үнім.
Үніңнен үзіліп тұр толқынды күй,
Асатын сырластықтан бар ма шырын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі