Өлең, жыр, ақындар

Ауылға барғанда

  • 16.10.2018
  • 0
  • 0
  • 3466
Баяғы өзен өзгертпеген ағысын
Сұстанады қаз-қалпында тағы шың.
Жиналыпты ауыл болып осында,
Жиналыпты әзілі көп абысын.
Жақсы құрбы, жаны жайсаң, назы шын,
Қолдан тегін бермес, сірә, намысын.
Жеңешем жүр айналсоқтап ошақты,
Қозы етіне қоса салып қазысын.
Баяғы әзіл өзгертпеген жүйесін,
Баяғы сол жанға жақын бір есім...
Қара саба босағада толқып тұр,
Қараша үйдің асырғандай киесін.
Қандай ыстық дәл осындай кез кейде,
Қиял шіркін алып-ұшып кезбей ме.
Кешегі бір титтей қыздың лезде–ақ,
Қаласың–ау бойжеткенін сезбей де.
Сонда барып ішіңнен бір тынасың,
Жылдар сермеп кеткен бе деп құлашын.
Өзіңнен соң көргенінде жастарды,
Есейдім деп сонда барып ұғасың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырлы дүние

  • 0
  • 0

Мынау кеудем қашаннан да армандардың тұрағы,
Айна көлдің жанарлары мөлт-мөлт етіп тұнады.
Тынымы жоқ толқиды кеп аққу үміт ілгері,
Жалынға орап жастығымның зулайды алға күндері.

Толық

Жүреді ұдай

  • 0
  • 0

Қызықтырып сонадайдан
Атпаған таң, келер күн,
Бір соқпағын қуып келем
Мен де осынау өнердің.

Толық

Көз жасы

  • 0
  • 0

Көзден тамшы домалайды бұршақ па,
Көңілге мұң оралады бұл шақта,
Болады екен бір жетіссіз әркімде,
Ауызбенен құс тістеген болсақ та.

Толық

Қарап көріңіз