Өлең, жыр, ақындар

Қымыз

  • 05.11.2018
  • 0
  • 0
  • 3327
Құя түсші, жеңеше, қымызыңды,
Басылсын шөлдегенім күнұзынғы.
Серілер әлде менен іркілді ме,
Қалайша домбыраның үні үзілді.
Сабаңды пісе түсші күрпілдетіп,
Тұлпардың тұяғыңдай дүрсілдетіп.
Көңілің Көлмекөлдің айдыныңдай,
Ақының ортаңызда жүрсін кешіп.
Қымызды ұсына бер сапыр дағы,
Өлеңін баптай түссін ақын жағы.
Қатарсаз самалыңдай желпінейін,
Қостағанда құрбылар қасымдағы.
Он саусақ төгілдірсін сезім күйін,
Сезімсіз сұлулықты сезу қиын,
Отырмыз әнге кенеп Қатарсазды,
Кететін толқып-толқып көңіл құйын.
Майыссын қымыз құйып бал бармағың,
Келді бастап осы үйге әлде арманым.
Қымыз да бір жастықтың қызбалығы–ау,
Қашан тарқап кетерін аңғармадым.
Жеңеше, құя түсші, қымызыңды,
Басылсын шөлдегенім күнұзынғы.
Серілер әлде менен іркілді ме,
Қалайша домбыраның үні үзілді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнге қосып..

  • 0
  • 1

Сағынармын, әнге дағы қосармын,
Сағыныштың бал шарбатын тосар күн.
Сағыныштан қайран төзім талықсыр,
Төзім деген —

Толық

Күзгі дала аспаны

  • 0
  • 1

Бұл күн де өтті,
Алаңдатып, әр қадамын санатып,
Дыбыс шықса жуық маңнан
Өзіне жалт қаратып.

Толық

Саусақтан күй төгілдір

  • 0
  • 0

Шертші, қызым, саусақтан күй төгілдір,
Жазғы аспандай жадырасын көңіл бір.
Қасірет болса оны кейін шегіндір,
Көрейінші көк теңіздің шегін бір.

Толық

Қарап көріңіз