Өлең, жыр, ақындар

Қымыз

  • 05.11.2018
  • 0
  • 0
  • 3251
Құя түсші, жеңеше, қымызыңды,
Басылсын шөлдегенім күнұзынғы.
Серілер әлде менен іркілді ме,
Қалайша домбыраның үні үзілді.
Сабаңды пісе түсші күрпілдетіп,
Тұлпардың тұяғыңдай дүрсілдетіп.
Көңілің Көлмекөлдің айдыныңдай,
Ақының ортаңызда жүрсін кешіп.
Қымызды ұсына бер сапыр дағы,
Өлеңін баптай түссін ақын жағы.
Қатарсаз самалыңдай желпінейін,
Қостағанда құрбылар қасымдағы.
Он саусақ төгілдірсін сезім күйін,
Сезімсіз сұлулықты сезу қиын,
Отырмыз әнге кенеп Қатарсазды,
Кететін толқып-толқып көңіл құйын.
Майыссын қымыз құйып бал бармағың,
Келді бастап осы үйге әлде арманым.
Қымыз да бір жастықтың қызбалығы–ау,
Қашан тарқап кетерін аңғармадым.
Жеңеше, құя түсші, қымызыңды,
Басылсын шөлдегенім күнұзынғы.
Серілер әлде менен іркілді ме,
Қалайша домбыраның үні үзілді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Палатадағы ой

  • 0
  • 0

Бұл ұйқы бұрын былай сергек пе еді,
Ақ арман анашымдай тербеп пе еді.
Қырмызы түннен тағы маза қашты,
Сан ойлар жиналған соң жер-көктегі.

Толық

Тастағы таңбалар

  • 0
  • 0

Басымырақ —
Аңыздан да шындығы,
Басымырақ —
Жақсылықтан сұмдығы.

Толық

Қиял шындығы

  • 0
  • 2

Естігенде аспан жайлы ертегі,
Қиял теңіз бір шайқалып қалатын.
Жүрегімді қуанышты үн шертеді,
Арман, арман, қақты биік қанатын.

Толық

Қарап көріңіз