Өлең, жыр, ақындар

Қарауылтөбе үстінен бұлттар ұшып

  • 07.11.2018
  • 0
  • 0
  • 1585
Шыңғыстау жатыр алда көлденеңдеп,
Көз тартады сұлулық көрмеген көп.
Қарауылтөбе, үстінен бұлттар ұшып,
Бара жатыр етегі көлбелеңдеп.
Шыңдар тұр бір-бірімен тайталасқан,
Аспанның аршын төсін шайқап ашқан
Бұл өзі ақын дала жыр толғайтын,
Ойын бөліп алмаңдар байқамастан.
Үндерге толы дала не бір өктем,
Төгіледі тасқын күй төңіректен.
Жатқа жұмбақ, мен үшін қара тасы,
Жүрегімді тілгілеп, тебіренткен.
Бұл өзі әнші дала асқақтаған,
Ән салмаса кеудеге ас батпаған.
Ақын Абай толғанып өткен дала,
Қасіретін ап, қызығын тастап маған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен бір жанмын

  • 0
  • 0

Ойларға тұтқындағы
Тәңір–ау, қайда барам табан асты,
Көңіл күзгі аспандай, маза қашты.
Мен жалғызбын, ойлар көп тұс-тұс жақтан,

Толық

Соғады жүрек

  • 0
  • 0

Нұр күлкісі жүзінен айықпаған,
Отыр жалғыз теңселіп қайықта адам.
Бәйек болып ерке өзен келе жатыр,
Толқын-толқын құшағын жайып маған.

Толық

Жайық жағалаулары

  • 0
  • 0

Жайқалып жатыр, Жайықтың жасыл
жағалаулары,
Жалтылдап ұшқан, бұлттарды құшқан
шағала–ау бәрі.

Толық

Қарап көріңіз