Өлең, жыр, ақындар

Қарауылтөбе үстінен бұлттар ұшып

  • 07.11.2018
  • 0
  • 0
  • 1465
Шыңғыстау жатыр алда көлденеңдеп,
Көз тартады сұлулық көрмеген көп.
Қарауылтөбе, үстінен бұлттар ұшып,
Бара жатыр етегі көлбелеңдеп.
Шыңдар тұр бір-бірімен тайталасқан,
Аспанның аршын төсін шайқап ашқан
Бұл өзі ақын дала жыр толғайтын,
Ойын бөліп алмаңдар байқамастан.
Үндерге толы дала не бір өктем,
Төгіледі тасқын күй төңіректен.
Жатқа жұмбақ, мен үшін қара тасы,
Жүрегімді тілгілеп, тебіренткен.
Бұл өзі әнші дала асқақтаған,
Ән салмаса кеудеге ас батпаған.
Ақын Абай толғанып өткен дала,
Қасіретін ап, қызығын тастап маған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Өтеді ғой бұл дәурен

  • 0
  • 0

Өтеді ғой бұл дәурен,
Әркімнің–ақ басынан.
Қайғысыздан —
Көңілі судай тасыған,

Толық

Ән шарбаты

  • 0
  • 0

Отыр, достым, жыр жазайық,
Ән төгіп бір көмейден.
Қара шашың мүлде азайып,
Ақ талдары көбейген.

Толық

Қарап көріңіз