Жандардың ұға бермес кез келгені
- 0
- 0
Жырла деп,
Жүрегімді сөз кернеді.
Оның да айтары бар,
Айтпасы бар,
Қарауылтөбе үстінен бұлттар ұшып
Шыңғыстау жатыр алда көлденеңдеп,Көз тартады сұлулық көрмеген көп.
Қарауылтөбе, үстінен бұлттар ұшып,
Бара жатыр етегі көлбелеңдеп.
Шыңдар тұр бір-бірімен тайталасқан,
Аспанның аршын төсін шайқап ашқан
Бұл өзі ақын дала жыр толғайтын,
Ойын бөліп алмаңдар байқамастан.
Үндерге толы дала не бір өктем,
Төгіледі тасқын күй төңіректен.
Жатқа жұмбақ, мен үшін қара тасы,
Жүрегімді тілгілеп, тебіренткен.
Бұл өзі әнші дала асқақтаған,
Ән салмаса кеудеге ас батпаған.
Ақын Абай толғанып өткен дала,
Қасіретін ап, қызығын тастап маған.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жүрекпен сырласу
- 0
- 0
Дейді маған дәрігерім, қозғалма,
Бірақ ақын ойланбайтын, кез бар ма.
Ақ палата ішіндегі тірлікпен,
Тағы да бір қимас күнім озды алға.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Таңат Айкөркем
Өте керемет өлең -
Алия
Өте жақсы жазылған -
Алия
Керемет жақсы
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі