Қара шаңырақ
Қайран үйім қалыпсыңғой ескіріп,Мен оралдым қадіріңді кеш біліп.
Әкем салған өз қолымен шарбақтың,
Қора жәйдің зар-мұңы тұр естіліп.
Есейгенде кетіп едік жамырап
Қалды содан қайран үйім қаңырап
Балалықтың, Ата-намның аяулы
Жалғыз көзі осы қара шаңырақ.
Мініп алып анамның арқасына
Келгендей бір жұмақтың дәл қасына.
Балалыққа кеудемде бар сағыныш
Симай жатқан "Көксудай" арнасына.
Не жетсін пах шіркін-ай ауылыма?
Ғашықпын шаң, балшығы, дауылына
Ескі үйім есіме салды бүгін
Сағынып келдім басшы бауырыңа
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Диана
Өткен шаққа ессе -
Кіммін
Өте күшті маған ұнады -
Кіммін
Өте күшті өлең
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі