Өлең, жыр, ақындар

Шипагер дала

  • 09.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1309
Дертім болса алған жанның мазасын.
Жүректердің тер боп қатқан назасын.
Туған жерім,
Бұлағыңа қайнаған.
Бір сүңгітіп аласың да жазасың,
— Құдіретін-ай шымырлаған қайнардың,
— Қасиетіңнен туған өлкем айналдым, —
Деп жатады дауа тапқан ұлдарың. .
Мен түсінем,
Топырағыңа жыр дарып,
Тегін емес маңғазданса қырларың,.
Қоңыр далам сахнамсың күй төгер.
Қоңыр далам отқа қақта, үйте бер.
Өзің маған үйіп-төгіп зейнетті,
Өзің маған арқалатып бейнетті
Өзің және,
Өзің және шипагер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлыма

  • 0
  • 0

Өмір – ағын сырынан не білесің,
Асықпа, әлі төзімді кеміресің.
Өмір – айқас,
Сен оны думан деме,

Толық

Сұлулық

  • 0
  • 0

– Сұлулық –
Дүниені ұстап тұр,–
Деп едім.
Астына алды ол қыспақтың:

Толық

Өзінше бір патшалық қой су асты

  • 0
  • 0

Өзінше бір патшалық қой су асты,
Итбалықтар момын, әрі жуасты.
Жуасқа үйір қай кезде де қиянат,
Жанарында қалыпты мұң ұялап...

Толық

Қарап көріңіз