Бейуақ

Қылымсиды қыли түн,
Жан жоқ оған жылитын.
У жағады көзіме,
Сілекейлі ұры ұйқым.
Көрген түсім - хикаят,
Қалам одан шикі ой ап.
Жалап шығар ұры ұйқы,
Тән деген бір - итаяқ.
Менікі осы не тыртаң?
Ой - тамызық, отын - тән,
Күн - балтасы жалаңдап,
Шығады алдан соқыр таң.
"Енді осы ғой өмір"-деп,
Өртейді бір жел үрлеп.
Тірлік - пеште түтіндеп,
Жетем кешке көмір боп.
Жинатпайды әрине еш,
Жөңкіледі фәни - көш.
Жұлдыз тісі сақылдап,
Тұрады алда Қари кеш.
Жан ағады жарамнан,
Зәр ағады санамнан.
Біз байғұсқа не сын бар,
Тас түнекке қамалған?

---