Өлең, жыр, ақындар

Қой мен қойшы

  • 09.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1705
Шіліңгір шілде ішінде
Күн тиіп азап тартасың.
Ішкізер еді — дом үшін де
Қара қойдың сорпасын.
Қара құрт шақса уытын,
Тағы да сорпа қайтарар.
Шомылып соған жігітім,
Шыдамсыз жаның жай табар.
Тұра алмай қалсаң шойырылып,
Жел тиіп желкем беліңе.
Сол қойшы қойын сойдырып,
Орайды жылы теріге.
Жайлауда ауырып қалдың ба,
Ойламас әсте арам ой.
Жайылып жүрген алдыңда,
Қойшының емі — қара қой.
Сәулесі күннің мол мұнда,
Қара қой ғажап дара ғой!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аяймын

  • 0
  • 0

Алқа топта болмаған,
Есіп айтар нақылы.
Aшу тоқтар болмаған,
Кесіп айтар ақылы,

Толық

Хат

  • 0
  • 0

Ақпаның да,
Шуақты жазыңда бар,
Хатыңда әзілің де, назың да бар.
Тұратын еркелігің бірге атылып,
Хатыңда жанарың бар нұрға тұнық.

Толық

Алдасай серінің әндерінен...

  • 0
  • 0

...Тым алыстан қарауытар тау мұнар,
Әлгі таудың етегінде сүйіктімнің ауылы бар.
Сол ауылға бұрғанымда ат басын,
Жапалақтап жауды қар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар