Өкініш
- 0
- 0
Салған менi ақжелкендi Арманға,
Туған жерге – Жем бойына барғанда.
Түстi есiме бiр елесi бал күннiң,
О, несi екен,
Қой мен қойшы
Шіліңгір шілде ішіндеКүн тиіп азап тартасың.
Ішкізер еді — дом үшін де
Қара қойдың сорпасын.
Қара құрт шақса уытын,
Тағы да сорпа қайтарар.
Шомылып соған жігітім,
Шыдамсыз жаның жай табар.
Тұра алмай қалсаң шойырылып,
Жел тиіп желкем беліңе.
Сол қойшы қойын сойдырып,
Орайды жылы теріге.
Жайлауда ауырып қалдың ба,
Ойламас әсте арам ой.
Жайылып жүрген алдыңда,
Қойшының емі — қара қой.
Сәулесі күннің мол мұнда,
Қара қой ғажап дара ғой!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Дала мен бала
- 0
- 0
– Туһ!..
Жалықтым, неткен шексіз сары дала.
– Шамасы сіз білмейсіз-ау, тебірене толғана.
– Тұншықтырар ойласаңыз, сүреңсіз де, сиықсыз.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Алаш арыстары тірі болғанда әлемдегі алдыңғы қаңта
Алаш арыстары тірі болғанда,орыстар қазаққа құл бо... -
Манат Түркістанбайқызы
Менің жасым 54те, анамның бұл өмірден өткеніне бүг...
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі