Өлең, жыр, ақындар

Қой мен қойшы

  • 09.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1739
Шіліңгір шілде ішінде
Күн тиіп азап тартасың.
Ішкізер еді — дом үшін де
Қара қойдың сорпасын.
Қара құрт шақса уытын,
Тағы да сорпа қайтарар.
Шомылып соған жігітім,
Шыдамсыз жаның жай табар.
Тұра алмай қалсаң шойырылып,
Жел тиіп желкем беліңе.
Сол қойшы қойын сойдырып,
Орайды жылы теріге.
Жайлауда ауырып қалдың ба,
Ойламас әсте арам ой.
Жайылып жүрген алдыңда,
Қойшының емі — қара қой.
Сәулесі күннің мол мұнда,
Қара қой ғажап дара ғой!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерлік жалғасады

  • 0
  • 0

Дос-жарандар
Сүйсінерлік,
Білерлік,
Ұят екен жасамаған бір ерлік.

Толық

Көзіңдегі сырды үнсіз

  • 0
  • 0

Көзіңдегі сырды үнсіз,
Ұғушы едім.
Шақырғанда кірбіңсіз,
Шығушы едің.

Толық

Ажарымсың, Ақкетік

  • 0
  • 0


Бір өзіңде шежірем бар, салтым бар,
Ақ желкендер көк айдында жалтылдар.
Ғашықтардай бірін-бірі сағынған,
Жағалауға асығады толқындар.

Толық

Қарап көріңіз