Өлең, жыр, ақындар

Қой мен қойшы

  • 09.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1749
Шіліңгір шілде ішінде
Күн тиіп азап тартасың.
Ішкізер еді — дом үшін де
Қара қойдың сорпасын.
Қара құрт шақса уытын,
Тағы да сорпа қайтарар.
Шомылып соған жігітім,
Шыдамсыз жаның жай табар.
Тұра алмай қалсаң шойырылып,
Жел тиіп желкем беліңе.
Сол қойшы қойын сойдырып,
Орайды жылы теріге.
Жайлауда ауырып қалдың ба,
Ойламас әсте арам ой.
Жайылып жүрген алдыңда,
Қойшының емі — қара қой.
Сәулесі күннің мол мұнда,
Қара қой ғажап дара ғой!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үміт пен күдік

  • 0
  • 0

Үмітпен қарайтындар көп,
Күдіктілер одан көп.
Жүрген жанмын: «Өз гүлімді тағам» – деп.
Жүрген жанмын: «Маржан іздеп табам» – деп.

Толық

Ай

  • 0
  • 0

Баяу жүзген аспандағы,
Аспандағы ай мына,
Ортақ болған о, адамзат шаттығыңа, қайғыңа.
Қалың бұлтты ысырғандай, күлім көзі жарық етіп,

Толық

Дедің сен: «Саади әйелдің»

  • 0
  • 0

Дедің сен: «Саади әйелдің,
Төсінен өзге сүймеген»,
Тоқтай тұр жаным /әй, өлдім/,
Оны да мен үйренем.

Толық

Қарап көріңіз