Өлең, жыр, ақындар

Қой мен қойшы

  • 09.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1866
Шіліңгір шілде ішінде
Күн тиіп азап тартасың.
Ішкізер еді — дом үшін де
Қара қойдың сорпасын.
Қара құрт шақса уытын,
Тағы да сорпа қайтарар.
Шомылып соған жігітім,
Шыдамсыз жаның жай табар.
Тұра алмай қалсаң шойырылып,
Жел тиіп желкем беліңе.
Сол қойшы қойын сойдырып,
Орайды жылы теріге.
Жайлауда ауырып қалдың ба,
Ойламас әсте арам ой.
Жайылып жүрген алдыңда,
Қойшының емі — қара қой.
Сәулесі күннің мол мұнда,
Қара қой ғажап дара ғой!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала өсиеті

  • 0
  • 0

Құздардан құлдилап құлаңдар,
Биікке самғауды сұраңдар.
Ей, жастық, мұзбалақ қырандар,
Кеудемде сендерге арнаған,

Толық

Олар әлі күтеді

  • 0
  • 0

Онда өртеніп бататын күн алқызыл,
Талай жанға соғыс сөнбес салды ізін.
Әлі күтіп, әлі күтіп жүр ана,
Сол майданнан оралмаған жалғызын.

Толық

Жастық жыры

  • 0
  • 0

Ей, өмір,
Сырыңа әлі-ақ қанығамын,
Өзіңнен бақыт қана танығаным,
Демеймін, қамығамын, жабығамын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар