Өлең, жыр, ақындар

Қой мен қойшы

  • 09.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1646
Шіліңгір шілде ішінде
Күн тиіп азап тартасың.
Ішкізер еді — дом үшін де
Қара қойдың сорпасын.
Қара құрт шақса уытын,
Тағы да сорпа қайтарар.
Шомылып соған жігітім,
Шыдамсыз жаның жай табар.
Тұра алмай қалсаң шойырылып,
Жел тиіп желкем беліңе.
Сол қойшы қойын сойдырып,
Орайды жылы теріге.
Жайлауда ауырып қалдың ба,
Ойламас әсте арам ой.
Жайылып жүрген алдыңда,
Қойшының емі — қара қой.
Сәулесі күннің мол мұнда,
Қара қой ғажап дара ғой!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүретін-ді үш ақын

  • 0
  • 0

Армандары ақ бұлттарды құшатын,
Мейiрiмдерi ақ кептер боп ұшатын.
Бiр кездерi көшесiнде Бейнеудiң,
Жүретiн-дi қол ұстасып үш ақын.

Толық

Тобанияз

  • 0
  • 0

“Балықшының байлығы
Етек-жеңi кепкенше,
Егiншiнiң байлығы
Ендiгi жыл жеткенше”.

Толық

Есте жоқ ескі заманда

  • 0
  • 0

Бұл Түбек пе,
Бұл Түбек,
Есте жоқ ескi заманда гүлденген-дi дүркiреп,
Аспанынан тек қана Нұр жауатын сiркiреп.

Толық

Қарап көріңіз