Өлең, жыр, ақындар

Қой мен қойшы

  • 09.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1889
Шіліңгір шілде ішінде
Күн тиіп азап тартасың.
Ішкізер еді — дом үшін де
Қара қойдың сорпасын.
Қара құрт шақса уытын,
Тағы да сорпа қайтарар.
Шомылып соған жігітім,
Шыдамсыз жаның жай табар.
Тұра алмай қалсаң шойырылып,
Жел тиіп желкем беліңе.
Сол қойшы қойын сойдырып,
Орайды жылы теріге.
Жайлауда ауырып қалдың ба,
Ойламас әсте арам ой.
Жайылып жүрген алдыңда,
Қойшының емі — қара қой.
Сәулесі күннің мол мұнда,
Қара қой ғажап дара ғой!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айым қайда, ол неге тумайды,- деп

  • 0
  • 0

- Айым қайда, ол неге тумайды,– деп,
Көлеңкені көңілімнен қумайды, – деп.
Жүрегім орман болып шулайды кеп,
Жүрегім толқын болып тулайды – кеп.

Толық

Ерлік жалғасады

  • 0
  • 0

Дос-жарандар
Сүйсінерлік,
Білерлік,
Ұят екен жасамаған бір ерлік.

Толық

Гүл — сезім өрмелері

  • 0
  • 0

О, Махаббат!
Кім жазбады сен жайлы,
Сен жайлы сыр әрбір жүрек толғайды.
Біреуінде бақыт балы — тәттілік,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар