Оян!

Оян...
Оян жамағат,
Өзгерді міне өмірің,
Ескерілуде көңілің.
Бұл жаңа заман ескі емес,
Заманауи тұрған өңірің.

Артта ғой үнсіз күндерің,
Еркін өсуде гүлдерің.
Қазір жаңа күн, жарқын күн,
Қажет тəуелсіз жүргенің.

Тəуелсіз, заманауимыз,
Жəй емес,
Шүкір аллаға.
Өзге елден жылдам дамимыз.

Есте сақтағың, адамзат,
Жыртық джинсиың тозған зат.
Ол деген мүлдем сəн емес,
Суықта ашу қоздырад(ы).
Тəп-тəуір, сау киімді,
Ақша құмарлар тоздырад(ы).

Ақылға салып, байқай біл,
Жамандық деген айқай бір.
Өтірік деген шексіздік,
Бұл шексіздіктердің бəрі кір.
Кір менен жыртық қолданба,
Болашақтың ластығы бұл...

Қысқасы, сол айтарым,
Сөзіме құлақ асқанға,
Тілеймін жəне айтамын,
Бақыт пен қуат қайтарым.

Шала сөйлеп мазақ болмай-ақ,
Таза сөйлеп қазақ бол.
Сөзімді ақылға жорып-ап,
Шала қазақты аз-ақ қыл.

Оян...
Оянғың ардағым,
Болмағың мүлдем "жалқауым".
Білім, тəртіппен дос болсаң,
Болашақ жарқын (байқадым)!

---