Оян, жүрек!
- 0
- 3
Төсекке таңылуда..
Оян,жүрек дес берме жаңылуға!
Айналып кеткенінше жаның уға
Ей,менің қызыл ала қан жүрегім,
Түнгі поэзия
Бұлттардай алдамшы мамықтыңӨзіне алданып қамықтың
Сырласың мен болып сол күні,
Көзіңнен жас болып тамыппын
-Неліктен?
Мұңыңды тарқату емің бе?
Жылатып кетесің кемінде..
Жанымды ауырта бермеші..
Онсызда сырым көп менің де
-Түсін.
Жүгірер қалайша оққа адам?
Сондайсың кезің жоқ тоқтаған
Жаныңды түсінер жалғанда,
Немене,бір түйір жоқ па адам?
-Өтірік!
Құлазып қасыңнан қайтамын
Күмәндан менен де.Байқағын
Болмашы сырыңды қоймасаң,
Сырыңды әлемге айтамын!
Қалжың ғой)))
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Өз өзіңмен сырласу..
- 0
- 1
Жас көңілің ұялшақтау жасық тым..
Сен сонда да бір қадамға асықтың
Сен туралы мың ойлансам жазықтым,
Білемісің бір-ақ өлең жазыппын..
Модератор
Егер авторы өзіңіз болсаңыз, - авторы өзім - деп белгілеуді ұмытпаңыздар. Енгізгенде - авторы өзім -деген белгі бар, соны басу керек(жазудың үстін). Егер қосқан өлеңіңізде бір қате көрсеңіз, "Қалам"-ды басып өлеңді өңдей аласыз.