Өлең, жыр, ақындар

Түнгі поэзия

Бұлттардай алдамшы мамықтың
Өзіне алданып қамықтың
Сырласың мен болып сол күні,
Көзіңнен жас болып тамыппын
-Неліктен?

Мұңыңды тарқату емің бе?
Жылатып кетесің кемінде..
Жанымды ауырта бермеші..
Онсызда сырым көп менің де
-Түсін.

Жүгірер қалайша оққа адам?
Сондайсың кезің жоқ тоқтаған
Жаныңды түсінер жалғанда,
Немене,бір түйір жоқ па адам?
-Өтірік!

Құлазып қасыңнан қайтамын
Күмәндан менен де.Байқағын
Болмашы сырыңды қоймасаң,
Сырыңды әлемге айтамын!
Қалжың ғой)))



Пікірлер (1)

Модератор

Егер авторы өзіңіз болсаңыз, - авторы өзім - деп белгілеуді ұмытпаңыздар. Енгізгенде - авторы өзім -деген белгі бар, соны басу керек(жазудың үстін). Егер қосқан өлеңіңізде бір қате көрсеңіз, "Қалам"-ды басып өлеңді өңдей аласыз.

Пікір қалдырыңыз

Өз өзіңмен сырласу..

  • 0
  • 1

Жас көңілің ұялшақтау жасық тым..
Сен сонда да бір қадамға асықтың
Сен туралы мың ойлансам жазықтым,
Білемісің бір-ақ өлең жазыппын..

Толық

Түн неге?

  • 0
  • 0

Түн неге?
Тым қолайлы ойлануға?.
Күндізгіні құмар-ау ойға алуға,
Түн неге?

Толық

Ұстазым

  • 0
  • 2

Біз кешпеген өмірдің ақ қарасын
Жалықпай соны үйретіп ақтарасың
Біз түгіл бүкіл әлем бас иеді
Ешбірі өзіңдей жан таппағасын.

Толық

Қарап көріңіз