Өлең, жыр, ақындар

Күн жылыған, жер жібіген

  • 18.04.2015
  • 1
  • 2
  • 18504
Күн жылыған, жер жібіген,
Құстар келген шақтарда,
Төрдегі өрген төрт түлікке,
Төл жамырап жатқанда,
Көзімді алмай қарайтынмын егістікке телміріп,
Бірде шалқып,бірде жанған, бірде өшкен оттарға.
Естігенде сазға қонған сарыала қаз саңқылын,
Көктем келіп қалыпты-ау деп,табатын-ды жан тыным.
Қара нөсер төгіп тұрған қара бұлт ішінен;
Аңғарушы ем айқүш-ұйқыш,алмас қылыш жарқылын.
Содан жаз кеп, ен жайлауға - Шалкөдеге көшкенде,
Алдымыздан аңқушы еді айғай тастан ескен жел.
Туған жерін өмірбақи ұмытпасын деген ғой,
Айналайын аналарым кіндігімді кескенде.
Содан ба екен, қалам тартсам, жыр тумайды жерімсіз,
Мен сеземін, күтіп жатыр,күтіп жатыр, тек үнсіз.
Туған жердің топырағын сүйе алмасам мәңгілік,
Онда мені қалды деңдер көмусіз де кебінсіз...



Пікірлер (2)

Шарипа

Өте керемет өлең
Маған қатты ұнады

Пікір қалдырыңыз

Сарыжайлау

  • 2
  • 11

Жазира, жасыл кілем өрнектеген,
Туған жерге, дариға, жер жетпеген!
Кең өлкем, әлдилей бер сен деп келем,
Аңсап келем, сағынып, шөлдеп келем.

Толық

Қасым солай болмаса...

  • 1
  • 2

Дейсіңдер-ау! Қасымның несі басым?!
Қасым солай болмаса, несі Қасым,
«Ақынмын» деп қопаңдап жүргендердің
Әммесінен Қасымның десі басым.

Толық

Құдіретті комедия

  • 0
  • 0

Бұл фәниде жарты өмірді жасадым да, әрі астым,
Әрі астым да, қара орманға қапелімде жанастым.
Ойпаттағы опа көрген оң жолымнан адастым.
Ежелгі оның қорқынышын есте тұтып келемін,

Толық

Қарап көріңіз