Өлең, жыр, ақындар

А, дүние

  • 18.04.2015
  • 1
  • 1
  • 8690
А, дүние, берсе қанат тәңірі маған!
Ерік алып, ұшып кетсем көкке таман.
Жер, күннің аймағынан үстін шығып,
Әлемге көз жіберсем сол арадан.

Бойымнан ірілік оты сонда сөніп,
Планет һәм жасаған елді көріп,
Тозаңдай басқа әлем қатарында
Айтар едім елеусіз жерді көріп.

Қандай мән бұл адамның өмірінде,
Дәм татқызар үміт не көңілінде?
Туысында еріксіз жердің құрты
Және еріксіз аһ ұрып сөнуінде.

Әлемге өмір шашқан күні мынау,
Жердегі көрінбеген сыры мынау,
Бар-жоғының тозаңдай елеңі жоқ,
Адам тұрсын, жерінің түрі мынау.

Неменеге мақтандық көкірек керіп,
Өзімізге сонша артық мағына беріп.
«Барша әлем жаралған адам үшін»,
Деп қалайша адасып жүрдік сеңіп?



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Мысал

  • 1
  • 1

Бір жерде бір бас қосқан жиын, топыр,
Ішінде бір бишара көзі соқыр.
Алдар деп көзі бардың соңына ермей,
Жоқ болған жарға құлап байғұс соқыр.

Толық

Кешегі күндей түсті бұлт басқан

  • 1
  • 1

Кешегі күндей түсті бұлт басқан,
Еңсесі төмен түсіп әлі қашқан.
Булығып тамағына ызалы ойлар,
Көздері көрінбейді толған жастан.

Толық

Туған еліме

  • 1
  • 6

Үміт қып менен қарайсың,
Көңіліңе медеу санайсың.
Балалыққа жарасам,
Аталыққа жарайсың.

Толық

Қарап көріңіз