Тәңірбердіге
- 0
- 0
Байсып, паңсып,
Көрінгенге бәлсіп,
Өзі ғана келгендей,
Дүниеге жансып.
Көңілім менің қараңғы. Бол, бол, ақын!
Көңілім менің қараңғы. Бол, бол, ақын!Алтынды домбыраңмен келші жақын.
Ішек бойлап он саусақ жорғаласа,
Бейіштің үні шығар қоңыр салқын.
Егер сорым түбімен әкетпесе,
Керек қой көңілді үміт тебірентсе.
Қатып қалған көзімде бір тамшы жас
Төгілмей ме, бой жылып, ол да ерісе?!
* * *
(И. В. Гете — М. Ю. Лермонтовтан)
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қарға мен түлкі
- 0
- 1
Жұрт біледі, күледі,
Сұрқия тілдің жаманын,
Қошеметшілердің амалын.
Сонда да солар қайда жоқ?
Сұрғылт тұман дым бүркіп
- 0
- 3
Сұрғылт тұман дым бүркіп,
Барқыт бешпент сулайды.
Жеңіменен көз сүртіп,
Сұрланып жігіт жылайды.
Қарап көріңіз
Пікірлер
-
Орынкуль
Маған унады -
Қанат Ғалымұлы
Ия қазақта Шәкәрімнен асқан ғұлама барма. Меніңше... -
Айзере
Айбар өлеңдері Жатау -
Ерасыл
Тек емес тік жүрсең болады
Енлик
Оте керемет жазылган екен!