Өлең, жыр, ақындар

Тұтқындағы батыр

  • 08.03.2019
  • 0
  • 6
  • 22144
(М. Ю. Лермонтовтан)

Қараңғы үй терезесі — тұтқын орны,
Көгерген көктің жүзі ескі формы.
Азат құстар аспанда ойнап ұшса,
Ұялып қарай алмас мендей сорлы.
Тәубә жоқ, дұға да жоқ тентек бойда,
Өлең жоқ айтып жүрген талай тойда.
Қан ағып, қайрат қылған майдан менен
Ауыр қылыш дулыға бірақ ойда.
Тас дулыға, тас сауыт киінгенім,
Денемді қысып жатыр бүгін менің.
Оқ пен қылыш бұзбастай киінсем де,
Қайран атым, иең жоқ жалғыз сенің.
Уақыттай өзі жүйрік ат мінеміз,
Сауыттай шынжырлаулы тереземіз.
Тас дулыға болмай ма жатқан үйім,
Шарайнам шойын есік бұ да бір кез.
Жүйрік уақыт шаршатпай қоймас ақыр,
Денемді сауыт-сайман қысып жатыр.
Бұрын сені біреуге көп жұмсап ем,
Енді өзіме шақырдым, ажал батыр.

1895



Пікірлер (6)

Мархабаева Гүлжан

Өте керемет өлең

Кымбат

Кушты олендер маган унад

Инабат

иә,шынымен де күшті өлең

Әділжан

Өте жақсы

Амир

Амир Сатыбалды

Ернұр

Абай өзі жазбапты аударып аударыпты

Пікір қалдырыңыз

Жарқ етпес қара көңілім не қылса да

  • 1
  • 5

Жарқ етпес қара көңілім не қылса да,
Аспанда ай менен күн шағылса да,
Дүниеде сірә сендей маған жар жоқ,
Саған жар менен артық табылса да.

Толық

Сен мені не етесің?

  • 1
  • 5

Сен мені не етесің?
Мені тастап,
Өнер бастап
Жайыңа

Толық

Балалық өлді, білдің бе?

  • 1
  • 18

Балалық өлді, білдің бе?
Жігіттікке келдің бе?
Жігіттік өтті, көрдің бе?
Кәрілікке көндің бе?

Толық

Қарап көріңіз