Қиясбайға
- 0
- 0
Үстіңдегі киімің,
Киім емес қызыл шу,
Жүрген жерің күнде ду,
Уайым жоқ, қайғы жоқ,
Әбдірахман өліміне
Талаптың мініп тұлпарын,Тас қияға өрледің.
Бір ғылым еді іңкәрің,
Әр қиынға сермедің.
Көзіңді салдың тұрғыға,
Бейнетін қиын көрмедің.
Бірге оқыған құрбыға
Бас бәйгені бермедің.
Бала болдың, жас болдың —
Жалғандыққа ермедің.
Төре болдың, бас болдың —
Көкірегіңді кермедің.
Ел ішіне сау келсең,
Тағылым айтпас ер ме едің?
Жол көрсетіп сонда өлсең,
Арманым бар дер ме едім?
Іздеп табар жалғаннан,
Бала берген пенде едім.
Пенде өлмейді арманнан,
Мінеки, мен де өлмедім.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Абайдың Смағұл деген iнiсiне қиыр жайлап жүргенде айтқаны
- 3
- 6
Тау жебелеп жортады көк бөрілер,
О-дағы ат артына бөктерілер,
Қиыр жайлап, шет қонған ағайының,
Талай жанның көзіне жек көрінер.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Марал
Жақсы -
Тәліпбек Мерей
Оңайы барма? -
Геракл
Бас ащы Бет тұщы -
Саябек Жансая
Жарайсыз! Керемет екен
Дархан
керемет өлең