Онегиннің Татьянаға жазған хаты
- 2
- 1
Құп білемін, сізге жақпас
Ескі жара білтелеу.
Ақ жүрегің енді ұнатпас,
Мезгілі жоқ қай медеу?
Әбдірахман өліміне
Талаптың мініп тұлпарын,Тас қияға өрледің.
Бір ғылым еді іңкәрің,
Әр қиынға сермедің.
Көзіңді салдың тұрғыға,
Бейнетін қиын көрмедің.
Бірге оқыған құрбыға
Бас бәйгені бермедің.
Бала болдың, жас болдың —
Жалғандыққа ермедің.
Төре болдың, бас болдың —
Көкірегіңді кермедің.
Ел ішіне сау келсең,
Тағылым айтпас ер ме едің?
Жол көрсетіп сонда өлсең,
Арманым бар дер ме едім?
Іздеп табар жалғаннан,
Бала берген пенде едім.
Пенде өлмейді арманнан,
Мінеки, мен де өлмедім.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Әбдірахман өлгенде
- 0
- 4
Тұла бойың ұят-ар едің,
Ескеріп істеп, ойлаған.
Тәуекелге нар едің,
Талаппен терең бойлаған.
Түбінде баянды еңбек егін салған
- 1
- 15
Түбінде баянды еңбек егін салған,
Жасынан оқу оқып, білім алған.
Би болған, болыс болған өнер емес,
Еңбектің бұдан өзге бәрі жалған.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ереке
Өте кушты -
Ереке
Супер -
Бейбарыс
Өте мағыналы жыр!Маған қатты ұнады -
Мұхаммеди Нұрбике
Қазақ хандығының құрылуы және қазақ хандары
Дархан
керемет өлең