Абайдың Смағұл деген iнiсiне қиыр жайлап жүргенде айтқаны
- 3
- 6
Тау жебелеп жортады көк бөрілер,
О-дағы ат артына бөктерілер,
Қиыр жайлап, шет қонған ағайының,
Талай жанның көзіне жек көрінер.
Әбдірахман өліміне
Талаптың мініп тұлпарын,Тас қияға өрледің.
Бір ғылым еді іңкәрің,
Әр қиынға сермедің.
Көзіңді салдың тұрғыға,
Бейнетін қиын көрмедің.
Бірге оқыған құрбыға
Бас бәйгені бермедің.
Бала болдың, жас болдың —
Жалғандыққа ермедің.
Төре болдың, бас болдың —
Көкірегіңді кермедің.
Ел ішіне сау келсең,
Тағылым айтпас ер ме едің?
Жол көрсетіп сонда өлсең,
Арманым бар дер ме едім?
Іздеп табар жалғаннан,
Бала берген пенде едім.
Пенде өлмейді арманнан,
Мінеки, мен де өлмедім.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Емен мен шілік
- 0
- 5
Шілік пен емен бір күн сөйлесіпті:
— Аллаға, сорлы, неден жаздың? — депті.
Торғайға да майысып солқылдайсың,
Жел бүлк етсе, тебесің әлпеншекті.
Немере інісі өлгенде айтқаны
- 0
- 2
Көз жұмғанша дүниеден
Иманын айтып кеткені-ай!
"Бейсенбі ме бүгін?" деп,
Жұмаға қарсы өткені-ай!
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
mok sore synuptas
Өзі мынаны кім жазған -
Nurqanat
Өте жақсы өлең , жаттау керек. -
Абылайхан
Мақал мәтелдер сөз дері
Дархан
керемет өлең